Stacja bazowa przy Abrahama uchylona
Sygn. akt IV SA/Wa 544/08.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 czerwca 2008 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
w składzie następującym:
Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Napiórkowska (spr.),
Sędziowie asesor WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska, asesor WSA Marian Wolanin,
Protokolant Joanna Kurek
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia „Zielone Mazowsze” w Warszawie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie
z dnia 11 maja 2007 r. nr KOC/1625/OŚ/07 w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia
1. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy nr 1639/OŚ/2006 z dnia 21 listopada 2006 r.;
2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku;
3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie na rzecz skarżącego Stowarzyszenia „Zielone Mazowsze” w Warszawie kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
UZASADNIENIE
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia 11 maja 2007r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie w wyniku rozpatrzenia odwołania Stowarzyszenia „ Zielone Mazowsze” na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa w związku z art. 46 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska ( DZ.U. z 2006r. Nr 129, póz. 902 z późn.zm.) utrzymał w mocy decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 21 listopada 2006r. o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej sieci ERA 20881 na dachu budynku szkoły, usytuowanej na działce o nr ew. 2 z obr.3-01-17 przy ul. gen. Abrahama 10 w Warszawie.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Kolegium podkreśliło, iż zadaniem organów administracji w sprawach ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia jest ocena, czy realizacja przedsięwzięcia danej inwestycji jest możliwa na gruncie obowiązującego prawa, a nadto czy wszystkie procedury poprzedzające wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zostały zachowane i czy zostały przeprowadzone zgodnie z prawem. W przekonaniu Samorządowego Kolegium Odwoławczego, nie jest zadaniem organów właściwych w sprawach ustalenia środowiskowych uwarunkowań rozstrzygać, czy planowane przedsięwzięcie wywrze lub może wywrzeć na tyle negatywny wpływ na życie lub zdrowie ludzi, że do jego realizacji nie można dopuścić.
Powołując się na treść art. 46 ust. 1 pkt 1 , art. 47 i art. 56 ust.2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska ( Dz.U. z 2006r., Nr 129, poz.902 z późn. zm) organ odwoławczy stwierdził, iż analiza treści decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 21 listopada 2006r, jak również akt postępowania poprzedzającego jej wydanie, ze szczególnym uwzględnieniem sporządzonego przez biegłego raportu o oddziaływaniu na środowisko planowanego przedsięwzięcia, nie daje podstaw do uznania, iż naruszone zostały przytoczone przepisy w/w ustawy, a co za tym idzie by w sprawie niniejszej zaistniała przesłanka do odmowy ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia.
Odnosząc się do zarzutu odwołania pominięcia jako strony postępowania,-szkoły podstawowej, na budynku, której zlokalizowana ma być antena, organ drugiej instancji uznał, iż szkoła nie posiada interesu prawnego w niniejszej sprawie. Stronami postępowania są właściciele lub użytkownicy wieczyści gruntów, na których ma zostać zrealizowana planowana inwestycja, jak również nieruchomości sąsiednich, które znajdą się w zasięgu oddziaływania inwestycji. W ocenie Kolegium przedmiotowa szkoła nie posiada interesu prawnego w rozumieniu art. 28 kpa w tym postępowaniu.
Za nieuzasadniony Kolegium uznało także zarzut niespełnienia wymogów art. 47 ust. 1-3 ustawy Prawo ochrony środowiska. Organ podniósł, iż w toku postępowania sporządzony został i poddany analizie „Raport o oddziaływaniu planowanego przedsięwzięcia”, zaś decyzja wydana została po uzgodnieniu z wyspecjalizowanymi organami, w tym z Państwowym Wojewódzkim Inspektorem Sanitarnym w Warszawie.
Zdaniem Kolegium, brak jest również podstaw do uznania, iż „Raport o oddziaływaniu na środowisko planowanej stacji bazowej Polskiej Telefonii Cyfrowej Sp. z o. o” nie spełnia wymagań zakreślonych przez przepisy w/ w ustawy Prawo ochrony środowiska, a w szczególności jej art. 52 ust.1 Raport ten – wbrew twierdzeniu odwołującej – zawiera opis analizowanych wariantów przedsięwzięcia wraz z uzasadnieniem wyboru wariantów.
Skargę na powyższą decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie złożyło Stowarzyszenie „Zielone Mazowsze”, które podniosło, iż zaskarżona decyzja nie odpowiada obowiązującemu prawu. Wskazano na naruszenie art. 6, art. 7, art.8, art. 47 oraz art. 107 § 3 k.p.a polegające na odrzuceniu wniosków, opinii i dokumentów wnoszonych i składanych przez skarżące Stowarzyszenie, bez podania obiektywnych przyczyn, dla których organ odmówił im wiarygodności. Ponadto skarżący podkreślił, iż miejsce zlokalizowania stacji bazowej telefonii komórkowej, a mianowicie budynek szkoły podstawowej, obligowało organy do wyjaśnienia kwestii wpływu przedmiotowej inwestycji na zdrowie dzieci szkolnych przebywających długotrwale w rejonie stacji, z uwagi na reprezentowany przez autorytety w dziedzinie ochrony przed promieniowaniem pogląd, iż dzieci wykazują zwiększoną podatność na promieniowanie.
Zdaniem strony skarżącej błędnie organ przyjął, iż dyrektor szkoły, na budynku, której instaluje się anteny, nie ma statusu strony w postępowaniu o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie, odwołując się do argumentacji zawartej w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r- Prawo o ustrojów sądów administracyjnych ( DZ.U. Nr 153, poz.1263) sądy sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Zadaniem sądu administracyjnego jest badanie legalności zaskarżonego orzeczenia, to jest ocena, czy orzeczenie to nie narusza prawa materialnego oraz czy przy jego wydaniu nie doszło do naruszenia przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy.
Stosowanie do treści art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( DZ.U. z 2002r. Nr 153, póz. 1270 z późn. zm), dalej zwana P.p.s.a, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawa prawną.
Badając legalność zaskarżonej decyzji, w oparciu o wyżej powołane przepisy i w granicach sprawy, Sąd doszedł do przekonania, iż została ona wydana z naruszeniem prawa, uzasadniającym konieczność jej uchylenia, jak również utrzymanej nią w mocy decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 21 listopada 2006r.
Decyzje organów obu instancji w sprawie zostały wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U.z 2006r.Nr 129, poz. 902 z późn. zm). Zgodnie z art.46 ust.1 w/w ustawy realizacja planowanego przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, określonego w art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy, jest dopuszczalna wyłącznie po uzyskaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, zwaną „decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach”
Stosowanie do art. 46a ust.1 cytowanej ustawy postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wszczyna się na wniosek podmiotu podejmującego realizację przedsięwzięcia.
W niniejszej sprawie z wnioskiem o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii cyfrowej sieci ERA nr 20881 na budynku szkoły przy ul. gen. R. Abrahama 10 w Warszawie wystąpiła w dniu 23 stycznia 2006r Polska Telefonia Cyfrowa Sp.z.o.o.
Organ pierwszej instancji w dniu 13 marca 2006r. wystąpił do Wojewody Mazowieckiego i Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie o uzgodnienie realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia w trybie art.48 ust.2 ustawy Prawo ochrony środowiska.
Postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2006r. Wojewoda Mazowiecki na podstawie art.106 § 5 k.p.a i art.48 ust.2 pkt 1 oraz art.37 ust.2 pkt 2 w/w ustawy Prawo ochrony środowiska uzgodnił uwarunkowania środowiskowe dla realizacji wnioskowanej inwestycji.
Również Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Warszawie postanowieniem wydanym w dniu 11 sierpnia 2006r. dokonał uzgodnienia przedmiotowego przedsięwzięcia, określając uwarunkowania dla jego realizacji, a które m.in. polegały na odpowiednim zaprojektowaniu lokalizacji anten i przeprowadzeniu pomiarów kontrolnych rozkładu pól elektromagnetycznych po zrealizowaniu inwestycji. Po uzyskaniu powyższych uzgodnień Prezydent m.st. Warszawy w dniu 21 listopada 2006r. wydał decyzję ustalającą środowiskowe uwarunkowania zgodny na realizację przedmiotowego przedsięwzięcia.
Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 48 ust.2 w związku z art. 57 ustawy Prawo ochrony środowiska w brzmieniu obowiązującym w dacie orzekania przez organ pierwszej instancji, w przypadku przedsięwzięć wymagających decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4 pkt 2, 2a, 4, 5, 8 i 9 przed wydaniem decyzji, o środowiskowych uwarunkowaniach, organ uzgadnia warunki realizacji przedsięwzięcia z państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym.
Sąd ustalił, iż postanowienie uzgodnieniowe Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie, na które powołały się organy rozstrzygające w niniejszej sprawie zostało zaskarżone i Główny Inspektor Sanitarny postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2007r. uchylił je w całości i umorzył postępowanie pierwszej instancji, uznając, iż przedsięwzięcie polegające na budowie stacji bazowej telefonii cyfrowej sieci ERA, zlokalizowane na budynku szkoły przy ul. gen. R. Abrahama w Warszawie w myśl art. 30 ust.1 pkt 3c Prawa budowlanego nie wymaga pozwolenia na budowę, a jedynie podlega zgłoszeniu właściwemu organowi.
Powyższe postanowienie Głównego Inspektora Sanitarnego zostało zaskarżone do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 17 stycznia 2008r. wydanym w sprawie sygn. akt IV SA/Wa 1352/07 uchylił przedmiotowe rozstrzygnięcie. Sąd w uzasadnieniu wyroku stwierdził, iż błędne jest stanowisko organu odwoławczego, iż planowane przedsięwzięcie nie podlega uzgodnieniu, gdyż inwestycja polegająca na budowie stacji telefonii cyfrowej wraz ze stosowną ilością anten, wymaga pozwolenia na budowę, którego wydanie w przypadku tego rodzaju inwestycji zaliczanych do mogących oddziaływać na środowisko, musi – stosownie do treści art.46 ust.4 pkt 2 ustawy – Prawo ochrony środowiska – poprzedzać decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację tej inwestycji, która z kolei w myśl art. 48 ust.2 pktia tej ustawy wymaga uzyskania uzgodnienia z organami państwowymi inspekcji sanitarnej.
Powyższe okoliczności wskazują, iż organ pierwszej instancji rozstrzygając w dniu 21 listopada 2006r. w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia, wydał decyzję przed rozpoznaniem zażalenia na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie. Jak wynika bowiem z załączonych do niniejszej sprawy akt sądowych sygn. akt IVSA/Wa 1352/07 tut. Sądu, Główny inspektor Sanitarny zażalenie wniesione przez Stowarzyszenie „Zielone Mazowsze” na wyżej wymienione postanowienie uzgadniające Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie rozpoznał w dniu 27 kwietnia 2007r.,a zatem po wydaniu decyzji przez Prezydenta m.st. Warszawy w dniu 21 listopada 2006r. o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji planowanej inwestycji.
W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z zasadą zawartą w uchwale siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 listopada 1998r. (OPS 8/98 ONSA 1999 Nr.1 poz.7, LEX nr 34728), że jeżeli przepis prawa uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ, wydanie decyzji przed rozpoznaniem zażalenia na postanowienie w przedmiocie zajęcia stanowiska, o którym mowa w art. 106 § 5 k.p.a, narusza przepis art. 106 § 1 k.p.a.
W uchwale tej NSA stwierdził, że badanie to jest ograniczone tylko do takiego zakresu, aby organ prowadzący postępowanie główne, mógł stwierdzić, czy rzeczywiście do uzgodnień doszło, a strony nie były pozbawione możliwości obrony swoich praw.
W niniejszej sprawie organ prowadzący postępowanie główne nie ustalił, czy w postępowaniu uzgadniającym z państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym, właściwym do dokonania uzgodnienia przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, strony składały zażalenie na wydane postanowienie oraz jak zakończyło się postępowanie zażaleniowe. Jak zostało wcześniej wskazane, Prezydent m.st. Warszawy rozstrzygając w dniu 21 listopada 2006r. w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań uznał, że spełniony został wymóg wynikający z art. 48 ust.2 pkt 1a w/w ustawy Prawo ochrony środowiska, a mianowicie uzgodnienia z państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym i warunki wynikające z uzgodnienia zostały uwzględnione w decyzji.
Analogiczne stanowisko w kwestii tej zajął organ odwoławczy, stwierdzając, iż decyzja została wydana po uzgodnieniu z wyspecjalizowanymi organami, w tym – z Państwowym Wojewódzkim Inspektorem Sanitarnym w Warszawie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze jako organ odwoławczy w sprawie o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach ma obowiązek w następstwie prawidłowo wniesionego odwołania od decyzji pierwszej instancji sprawę rozpoznać na nowo i ustalić, czy w sprawie miały miejsce wszystkie wymagane prawem uzgodnienia i czy postanowienia uzgadniające wydane w trybie art. 106 § 5 k.p.a stały się ostateczne. Wydane bowiem przez organ współdziałający postanowienie może być zaskarżone przez strony zażaleniem (art. 106 § 5 k.p.a) i taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie. Organy przedwcześnie wydały decyzję w postępowaniu głównym, opierając się na niestabilnej opinii organu współdziałającego, a narażając się tym samym na zarzut naruszenia również zasady legalności określonej w art.6 k.p.a.
Konkludując powyższe wywody, stwierdzić należy, iż zaskarżona decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska organu, co zgodnie z art. 145 § 1 pkt 6 k.p.a stanowi przesłankę wznowieniową.
Stosownie do art. 145 § 1 pkt,1 lit b P.p.s.a stwierdzenia przez Sąd naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania wznowieniowego, obliguje Sąd do uchylenia decyzji.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit.b.c, art. 152 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 tej ustawy.