Pismo w sprawie modernizacji Al. Jana Pawła II
Do: Mirosław Toboła, Dyrektor ds. Infrastruktury Zarządu Dróg Miejskich w Warszawie.
Dotyczy: trasy rowerowej w projekcie modernizacji Al. Jana Pawła II.
Szanowny Panie Dyrektorze!
Po spotkaniu z Pana pracownikami w Wydziale Utrzymania Zarządu Dróg
Miejskich przy ul. Gołdapskiej 7, w dniu 26 listopada br. i zapoznaniu
się z projektem modernizacji Al. Jana Pawła II na odcinku od Al.
Solidarności do Ronda „Radosława”, przekazujemy nasze uwagi dotyczące
warunków dla ruchu rowerowego w projekcie.
Główną wadą przewidzianej w projekcie trasy rowerowej są częste
zmiany strony ulicy. Np. rowerzysta jadący od strony Hali Mirowskiej w
kierunku Marymontu lub Dworca Gdańskiego będzie musiał przekraczać
obie jezdnie Al. Jana Pawła II 4 razy (słownie: cztery razy!) na
odcinku zaledwie 1600 m. Zaproponowana ścieżka posiada zatem ponad
dwukrotnie więcej punktów kolizyjnych niż ścieżka zaprojektowana
poprawnie. Biorąc pod uwagę fakt, że większość wypadków z udziałem
rowerzystów odbywa się przy przejeżdżaniu przez jezdnię, dojdzie do
absurdalnej sytuacji, w której rowerzysta poruszający się
zaprojektowaną ścieżką będzie znaczniej bardziej narażony na
niebezpieczeństwo niż jadący cały czas jezdnią, lub częściowo drogą
dla rowerów, częściowo chodnikami.
Pozostałe problemy to: omijanie ważnych celów podróży (np. sklepy
zlokalizowane po przeciwnej stronie), nieprawidłowo zaprojektowane
zakręty („pod kątem” i bez poszerzeń), nieprawidłowa konstrukcja
nawierzchni, brak rozwiązań poprawiających bezpieczeństwo na
przejazdach przez jezdnię.
Sprawia to, że ścieżka nie spełnia żadnego z pięciu podstawowych
wymogów stawianych trasom rowerowym (spójność, bezpośredniość,
atrakcyjność, bezpieczeństwo, komfort – por. Podęcznik projektowania
przyjaznej dla rowerów infrastruktury, CROW / PKE, Kraków 1999).
Tymczasem przyjmuje się, że jeśli nawet jeden z tych głównych wymogów
nie jest spełniony, to infrastruktura rowerowa musi zostać
przebudowana.
Zwracamy uwagę na fakt, że koncepcja Ogólnomiejskiego Systemu Dróg
dla Rowerów (OSDR), zatwierdzona Uchwałą Nr 127/CXLIV/97 Zarządu
Miasta z dnia 15.04.1997 r. przewiduje dwukierunkowe ścieżki rowerowe
po obu stronach i na całej długości al. Jana Pawła II. Wnioskujemy o
uzupełnienie projektu, tak aby był zgodny z obowiązującą koncepcją
OSDR. W ramach modernizacji można bez problemów zrealizować
dwukierunkową ścieżkę rowerową na prawie całym odcinku po obu
stronach. A zatem:
1. Konieczne jest uzupełnienie projektu o odcinek trasy rowerowej po
wschodniej stronie Al. Jana Pawła II od ul. Słomińskiego do ul. Stawki
oraz po stronie zachodniej na odcinku od ul. Stawki do ul. Nowolipki.
Dla dwóch problematycznych miejsc, gdzie w pasie przewidzianym pod drogę
dla rowerów wyznaczono uliczki parkingowe (na południe od ul. Dzikiej po
stronie wschodniej oraz między ul. Miłą i Anielewicza po stronie
zachodniej), widzimy trzy alternatywne rozwiązania:
- likwidację uliczki parkingowej, wyznaczenie miejsc
parkingowych z wjazdem bezpośrednio z jedni oraz przekształcenie
uliczki lub jej części w drogę dla rowerów; - włączenie ruchu rowerowego w uliczkę parkingową (na wzór rozwiązania
funkcjonującego np. na ul. Bitwy Warszawskiej 1920 r.) – w takim wypadku
konieczne jest uniemożliwienie nieprawidłowego parkowania, blokującego
samą uliczkę i/lub wyjazdy z uliczki w ścieżki rowerowe, przez
odpowiednie wygrodzenia; - zwężenie pasów na jezdni o 0,5 m każdy i wytyczenie na jezdni
jednokierunkowych pasów dla rowerów.
Pozostałe uwagi:
2. Na wszelkich zakrętach trzeba wprowadzić wyłukowania zamiast
zaproponowanych w projekcie zakrętów „pod kątem” oraz zwiększyć na
zakrętach szerokość ścieżki o 0,5 m. W miejscach, gdzie promień łuku
liczony do wewnętrznej krawędzi drogi dla rowerów jest mniejszy niż 20
m, poszerzenie powinno być większe.
3. Wnioskujemy również o zmianę projektowanej nawierzchni na
nowobudowanych odcinkach dróg dla rowerów na 3 cm masy
mineralno-asfaltowej, rozściełanej mechanicznie na podbudowie 10 cm z
kruszywa łamanego wzmocnionego cementem (po zagęszczeniu grubość 8
cm). Proponowana w projekcie kostka betonowa jest droższa, mniej
trwała, niewygodna i niebezpieczna. Zwracamy uwagę na fakt, że często
stosowana w Warszawie kostka grubości 6 cm jest niezgodna z
obowiązującym Zarząd Dróg Miejskich załącznikiem nr 5 (Projektowanie
konstrukcji nawierzchni dróg) do rozporządzenia Ministra Transportu i
Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich
usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430).
4. Przejazdy przez ulice lokalne (Dzika, Miła, Dzielna, Nowolipie)
powinny być poprowadzone na szerokich progach spowalniających ruch
samochodowy lub w formie tzw. wyjazdu.
5. Na przejazdach przez ulice zbiorcze i główne należy zastosować
warstwę czerwonej nawierzchni (bitumicznej lub z kostki betonowej).
6. Drogi dla rowerów należy zabezpieczyć przed wjazdem i
parkowaniem samochodów. Słupki wygradzające nie mogą jednak znajdować
się bliżej niż 0,4 m od krawędzi ścieżki (konieczność zachowania
skrajni), nie powinny też być wyższe niż 0,8 m. W przypadku wygrodzeń
poprzecznych, odległość pomiędzy kolejnymi słupkami powinna wynosić
1,5 m, liczone w osi prostopadłej do kierunku jazdy.
7. Warto też wykorzystać przebudowę do naprawy błędów popełnionych
podczas budowy istniejącego odcinka ścieżki po stronie wschodniej –
przede wszystkim zniwelować wystające krawężniki i przesunąć obiekty
(paliki, płotki) znajdujące się w skrajni drogi dla rowerów.
8. Zalecane jest również wytyczenie zaległego odcinka drogi dla
rowerów po stronie wschodniej na odcinku od ul. Nowolipki do
Al. Solidarności na istniejącej nawierzchni chodnika, po jego
wygrodzeniu uniemożliwiającym nielegalne parkowanie.
9. Na skrzyżowaniach kierowanych sygnalizacją świetlną należy
ograniczyć liczbę przecięć torów ruchu podczas tego samej fazy,
np. poprzez rezygnacje z niektórych warunkowych skrętów w prawo czy
wydzielenie odrębnej fazy do skrętu w prawo. Tam gdzie zielone
światło na wprost i do skrętu w prawo jest w tej samej fazie, zielone
dla pieszych i rowerzystów powinno zapalać się 2-3 sekundy wcześniej
niż dla kierowców, by uniknąć bardzo konfliktowej sytuacji
jednoczesnego pojawiania się na przejściu.
Mamy nadzieję, że projekt modernizacji Jana Pawła II zostanie
poprawiony i uzupełniony, tak by uwzględniać również potrzeby
komunikacji rowerowej. Chętnie spotkamy się, by wspólnie dopracować
szczegóły nowej wersji. Liczymy na owocną współpracę, dzięki której
nowa ścieżka stanie się elementem ważnej trasy rowerowej,
umożliwiającej dojazd z północnych dzielnic miasta do ścisłego
śródmieścia oraz wyjazd z centrum w kierunku Kampinoskiego Parku
Narodowego, a nie kolejnym niebezpiecznym, porastającym trawą bublem,
których w Warszawie mamy już aż nadto.
Z poważaniem,
Aleksander Buczyński
Do wiadomości: Biuro Drogownictwa Urzędu m.st. Warszawy.