Przyspieszmy budowę II linii metra
Wniosek w sprawie przyspieszenia budowy północno-wschodniego odcinka II linii metra
Do: Jacek Wojciechowicz, Zastępca Prezydenta M. St. Warszawy.
Budowa II linii metra w Warszawie została zaplanowana do realizacji w okresie 2007-13 i całość tego zadania (odcinek centralny, wschodni i zachodni) znalazła się w Wykazie Indykatywnym do Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-13. Władze miasta zaplanowały realizację odcinka centralnego przed mistrzostwami Euro w 2012r. Według naszej wstępnej analizy nic nie stoi na przeszkodzie (poza finansowaniem – ale przy 50% refinansowaniu unijnym nie powinien być to istotny problem), aby do tego czasu zrealizować także odcinek północno-wschodni.
Naszą analizę wykonaliśmy przy założeniu realizacji odcinka w możliwie najmniej kosztownych i szybkich w realizacji technologiach, poszukiwaliśmy takich rozwiązań, aby jak największa część trasy była prowadzona w otwartych wykopach, po powierzchni, lub w płytkim tunelu (bezpośrednio pod powierzchnią terenu – jak w bielańskim odcinku pierwszej linii). Poszukiwanie takich rozwiązań jest zresztą zawsze wskazane, tym bardziej, że większości miast (np. Londyn, Berlin, Paryż), znaczna część linii metra poza ścisłym centrum przebiega nie w tunelach, ale w otwartych wykopach. W efekcie zaproponowaliśmy trasę odcinka, według załączonego rysunku, na którą składa się:
– 1,2 km w tunelu głębokim (drążonym),
– 2,7 km w tunelu płytkim (bezpośrednio pod powierzchnią terenu),
– 2,9 km w wykopie odkrytym,
– 0,6 km po powierzchni terenu w wygrodzeniu,
– 8 przystanków,
Łącznie: 7,4 km.
W porównaniu z obecnie realizowanym odcinkiem bielańskim pierwszej linii (4,2 km w płytkim tunelu, 4 przystanki – czas budowy: 2 lata), jest to zatem ok. 150-200% zakresu odcinka bielańskiego. Biorąc zatem pod uwagę wzrost potencjału i doświadczenia wykonawców we wdrażaniu funduszy strukturalnych w najbliższych latach należy uznać, że czas prac budowlanych odcinka północno-wschodniego drugiej linii, również może zamknąć się w ciągu ok. 24 miesięcy, czyli może być założony na okres 2010-2011. Na przygotowanie inwestycji pozostaną zatem lata 2008-2009, co należy uważać za okres wystarczający. Można założyć, że ze strony struktur miejskich za przygotowanie odcinka północno-wschodniego mogą odpowiadać te same zespoły, co za przygotowanie odcinka centralnego. Kolejne etapy przygotowania odcinka północno-wschodniego mogą być zaplanowane z półrocznym opóźnieniem względem odcinka centralnego, co spowoduje uniknięcie spiętrzenia zadań przed kadrami miejskimi. Opóźnienie zostanie wyrównane w fazie wykonawstwa, ze względu na prostsze technologie i krótszy czas budowy odcinka wschodniego.
Nie bez znaczenia pozostaje znaczące zmniejszenie kosztów budowy wschodniego odcinka, osiągnięte dzięki zaproponowanym rozwiązaniom i różnicom kosztów między technologią tunelu drążonego i tunelu płytkiego, a także tunelu płytkiego i wykopu odkrytego.
Zaproponowano także istotne modyfikacje w stosunku do obowiązujących planów:
– Wydłużenie linii do przystanku PKP Warszawa Toruńska (z wprowadzeniem w ślad istniejącego peronu PKP, który zostanie zlikwidowany w ramach modernizacji linii kolejowej). Rozwiązanie to przynosi liczne korzyści. Umożliwia zapewnienie przesiadki na przyszłą linię SKM, umożliwia budowę parkingu P+R idealnie zlokalizowanego w miejscu zapewniającym dojazd trasą Armii Krajowej. Po trzecie w tym rejonie pomiędzy ul. Marywilską i torami kolejowymi, istnieją niezagospodarowane grunty, które można przeznaczyć pod stację postojową dla taboru metra (i ewentualnie także SKM).
– Zmiana rozlokowania stacji, umożliwiająca lepszą obsługę zabudowy mieszkaniowej i przesiadek: więcej stacji na osiedlu Bródno, stacja Stalowa zapewniająca wygodniejszą przesiadkę na przyszły przystanek SKM Radzymińska., stacja Nowa Praga zapewniająca optymalną obsługę dzielnicy.
– Jednocześnie negatywnie oceniamy proponowane w dokumentach miejskich prowadzenie trasy metra przez Zacisze. Ze względu na wąskie przekroje ulic w tym rejonie realizacja linii na tym odcinka będzie możliwa wyłącznie w kosztownej technologii drążonej. Gęstość zaludnienia jednorodzinnej zabudowy osiedla Zacisze nie będzie uzasadniała ponoszenia tak wysokich kosztów. Dlatego też w naszym wariancie przyjęliśmy obsługę Zacisza liniami autobusowymi – małej pojemności i wysokiej częstotliwości zapewniającą dowóz do najbliższych stacji metra.
Dodatkowo wskazano w rejonie ul. Stalowej lokalizację zaplecza budowy dla tarcz drążących tunel głęboki odcinka wschodniego, a także centralnego. Zlokalizowanie zaplecza w tym miejscu jest podyktowane istnieniem sporego niezabudowanego terenu, możliwością budowy tymczasowej bocznicy od istniejącej linii kolejowej, a także znaczną nadwyżką mocy energii elektrycznej Centrum Wileńska. Realizację tuneli odcinka centralnego proponujemy rozpocząć z tego miejsca, dlatego odcinek na zachód od wskazanego zaplecza należy włączyć do zakresu odcinka centralnego.
W przypadku rezygnacji z tego rozwiązania odcinek pod ul. Strzelecką można wykonać w technologii tunelu płytkiego metodą stropową. Wówczas odcinek drążony zaczynałby się dopiero za stacją Nowa Praga i byłby jeszcze krótszy. Bilans technologii wyglądałby wówczas jeszcze korzystniej:
– 0,5 km w tunelu głębokim (drążonym),
– 3,4 km w tunelu płytkim (bezpośrednio pod powierzchnią terenu),
– 2,9 km w wykopie odkrytym,
– 0,6 km po powierzchni terenu w wygrodzeniu.
Uważamy, że niniejsza propozycja, która umożliwia szybsze i tańsze wykonanie wschodniego odcinka metra, powinna zostać gruntownie rozważona przez władze miasta. W razie potrzeby jesteśmy gotowi udzielić dalszych wyjaśnień.
Załącznik graficzny
Druga linia metra – odcinek północno-wschodni według propozycji Centrum Zrównoważonego Transportu.
Do wiadomości
Leszek Ruta, dyrektor Zarządu Transportu Miejskiego
Jerzy Lejk, dyrektor Metra Warszawskiego
Michał Olszewski, dyrektor Biura Funduszy Europejskich