Uwagi do planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy Wiejskiej
2016.08.28
ZM-16-0699-01-MS
Do: Prezydent m.st. Warszawy
za pośrednictwem: Biura Architektury i Planowania Przestrzennego
W związku z wyłożeniem do konsultacji projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy Wiejskiej, przekazuję uwagi do projektu.
Fragment projektu PZP | Uwaga/wniosek |
---|---|
§5, ust. 1, pkt 3, tiret a – ciąg pieszo-rowerowy „Na Skarpie” | Pomimo nazwy „ciąg pieszo-rowerowy”, w treści wskazano jedynie „dopuszczenie” realizacji drogi rowerowej. Realizacja połączenia rowerowego powinna być obowiązkowa. |
§14, ust. 3, pkt b / rysunek planu, ściezki rowerowe na terenie parku | Plan powinien uwzględniać nie tylko połączenia wzdłuż skarpy, lecz również pozwalające przemieścić się między górnym a dolnym poziomem. Rysunek powinien zostać uzupełniony o ścieżkę rowerową/podjazd dostosowany do ruchu rowerowego obok schodów w osi ul. B. Prusa (por. Zał. 1), powiązaną z ciągiem pieszo-rowerowym „Na Skarpie”. Takie rozwiązanie umożliwi również pokonywanie różnic wysokości przez osoby o ograniczonej mobilności, zapewniając alternatywę dla schodów. |
§14, ust. 3, pkt b / rysunek planu, ściezki rowerowe na terenie parku | Plan powinien uwzględniać nie tylko połączenia wzdłuż skarpy, lecz również poprzeczne. Rysunek powinien zostać uzupełniony o ścieżkę rowerową/ciąg pieszo-rowerowy na tyłach budynków przy ul. Górnośląskiej łączący ciąg pieszo-rowerowy „Na Skarpie” z drogą rowerową wzdłuż skarpy (por. Zał. 2) . |
§14, ust. 3, pkt b / rysunek planu, ściezki rowerowe na terenie parku | Plan powinien uwzględniać nie tylko połączenia wzdłuż skarpy, lecz również poprzeczne. Rysunek powinien zostać uzupełniony o odcinki ścieżek rowerowych wzdłuż chodników prowadzących do osi ulic Dmochowskiego, Śniegockiej i Szarej. Drogi rowerowe powinny kończyć się na skrzyżowaniach, gdzie funkcjonowałyby one jako czwarte wloty tychże. |
§6, ust. 2, pkt c, §14, ust. 4, osoby z niepełnosprawnościami / komunikacja piesza | Plan powinien wprost nakazywać wykonanie pochylni łączących dolny poziom parku przy fontannie w jego południowo-wschodnim rogu z poziomem ulic. Obecnie w tych miejscach występują wyłącznie schody, co skutkuje ograniczeniem dostępności, jak też niszczeniem zieleni przez osoby niemogące korzystać ze schodów. Rozwiązaniem nie ingerującym w osie wokół fontanny byłoby przewidzenie osobnej od schodów pochylni prowadzącej w linii prostej z narożnika ulic Górnośląskiej i Rozbrat do fontanny (por. Zał 2). |
§14, ust. 4, pkt a, chodniki | Należy rozważyć, czy w przypadku ulic klasy D lepszym rozwiązaniem od jednostronnych (w domyśle: wąskich) chodników nie byłoby nakazanie stosowanie skutecznego uspokojenia ruchu, umożliwiającego efektywne korzystanie z całej szerokości ulicy zarówno przez pieszych, jak i pojazdy. Jako wzorce mogą posłużyć podwórce miejskie (woonerfy) realizowane m.in. w Łodzi [zobacz >>>]. |
Rozdział 2, przepisy szczegółowe dla terenów, wskaźniki parkingowe | W dokumencie powinny zostać ustalone maksymalne wskaźniki miejsc parkingowych dla samochodów i minimalne dla rowerów. |
§6, ust. 2, pkt c, dostosowanie ciągów pieszych do potrzeb osób niepełnosprawnych | Wśród rozwiązań dostosowujących ciągi piesze do potrzeb wszystkich użytkowników powinno zostać umieszczone wyniesienie jezdni na przejściach dla pieszych do poziomu chodnika (zachowanie ciągłości niwelety dzięki poprowadzeniu przejścia grzbietem progu spowalniającego lub wyniesionej tarczy skrzyżowania). Jest to rozwiązanie zdecydowanie korzystniejsze dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej od obniżania chodnika do poziomu jezdni, jako że likwiduje konieczność pokonywania różnic wysokości. Równocześnie poprawia ono bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu i promuje ruch pieszy. Takie rozwiązanie powinno być wskazane jako domyślne przy ulicach klasy L i D (jeżeli nie będą one przekształcane w woonerfy). Plan powinien też zalecać zachowanie nawierzchni i niwelety chodnika na przejściach dla pieszych przez ulice lokalne i dojazdowe wzdłuż ulic wyższych klas. Takie rozwiązanie stanowi równocześnie element zapewniający dostępność, poprawiający bezpieczeństwo, zwiększający czytelność hierarchii dróg oraz zapewniający spójność wizualną. Obecne sformułowanie sugeruje, że infrastruktura powinna sugerować podporządkowanie ruchu pieszego drogowemu (poprzez obniżenie chodnika do poziomu jezdni) również w miejscach, gdzie powinien on być traktowany priorytetowo. |
§14, ust. 3, ruch rowerowy | Wytyczne dotyczące ruchu rowerowego powinny przewidywać dopuszczenie dwukierunkowego ruchu rowerowego na wszystkich ulicach jednokierunkowych objętych planem. W połączeniu z wydzielonymi drogami dla rowerów zapewni to stworzenie sieci infrastruktury rowerowej. |
Załącznik 1. Zdjęcia schodów i podjazdu pieszo-rowerowego przy katedrze w Kolonii
Schody przed katedrą w Kolonii.
Podjazd – ciąg pieszy z dopuszczonym ruchem rowerów.
Załącznik 2. Schemat powiązań pozbawionych schodów w południowej części parku
Schemat powiązań pozbawionych schodów w południowej części parku.