Wnioski do studium – drogi rowerowe
(wnioski ZM do Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Stołecznego Warszawy – wersja robocza)
Pożądany udział ruchu rowerowego
W rozdziale XVI. Rozwój systemu transportowego brakuje określenia pożądanego (docelowego) udziału ruchu rowerowego w ogóle podróży. Naszym zdaniem, realistyczne byłoby określenie tego wskaźnika na co najmniej 10%.
Dla porównania: w Berlinie w ciągu 5 lat udział ruchu rowerowego w ogóle podróży wzrósł z 6 do 10%, a nowym celem wyznaczonym na rok 2010 jest 15% (za www.berlin.de).
Źródła i cele podróży
W części studium dotyczącej ruchu rowerowego brakuje wyraźnego stwierdzenia, że 100% źródeł i celów podróży powinno być objęte systemem rowerowym. Nie znaczy to, że wszędzie mają być ścieżki – w skład systemu rowerowego wchodzą oprócz wydzielonych dróg rowerowych także ulice uspokojonego ruchu (tempo 30), kontrapasy rowerowe w uspokojonych ulicach jednokierunkowych, strefy zamieszkania itp. Jednak do każdego obiektu na terenie miasta powinna być zapewniona możliwość bezpiecznego i wygodnego dotarcia na rowerze.
Dlatego wnioskujemy o dodanie w pierwszym akapicie oddziału „drogi rowerowe” zapisu:
System tras rowerowych docelowo obejmie 100% źródeł i celów podróży na terenie miasta.
Odrębny rysunek tras rowerowych
Wnioskujemy o przedstawienie przebiegu dróg rowerowych na odrębnym, dodatkowym rysunku.
Umieszczenie ścieżek rowerowych na wspólnym rysunku z komunikacją zbiorową spowodowało istotną utratę informacji. Np. w al. Niepodległości czy al. Komisji Edukacji Narodowej linia wyznaczająca planowaną ścieżkę jest kompletnie przesłonięta przez przebieg linii metra, podobnie na wielu ulicach z istniejącymi liniami tramwajowymi. Może to w przyszłości prowadzić do nieporozumień i różnic w interpretacji, dlatego warto rozważyć przedstawienie układu tras rowerowych na odrębnym rysunku (schemat w prawym górnym rogu załącznika 2.E nie jest wystarczająco czytelny). Ponadto obecny tytuł załącznika (Komunikacja zbiorowa – kierunki rozwoju
) nie zawiera żadnych informacji, które mogłyby wskazywać na to, że znajdują się w nim również przebiegi trasy rowerowe.
Modernizacja istniejących dróg rowerowych
Brakuje zapisów o konieczności modernizacji istniejących dróg dla rowerów, w szczególności wszystkich ścieżek, które mają pełnić funkcję głównych tras rowerowych. Studium wskazuje na konieczność modernizacji systemu drogowego, kolejowego i tramwajowego, ale już nie rowerowego. Tymczasem wiele z istniejących dróg rowerowych, nawet głównych, nie spełnia podstawowych wymogów dotyczących np. szerokości czy nawierzchni. Np. wzdłuż ul. Marymonckiej rolę wspólnego ciągu pieszo-rowerowego pełni chodniczek o szerokości 1,40 m, podczas gdy minimalna szerokość dla dwukierunkowego ciągu pieszo-rowerowego to 3 m (a na trasach głównych droga dla rowerów powinna być wydzielona).
Wnioskujemy o wprowadzenie do studium zapisu o konieczności modernizacji i podniesienia standardu istniejących dróg dla rowerów, w szczególności tych zakwalifikowanych jako główne trasy rowerowe.
Jakość
W rozdziale VIII.2.2 części pierwszej studium trafnie zdiagnozowano podstawowe wady systemu rowerowego – brak ciągłości, nieodpowiednią nawierzchnię, brak dobrej organizacji ruchu. Jednocześnie jednak w rozdziale XVI.A.1 części drugiej brak jest jakiejkolwiek propozycji zaradzenia temu stanowi rzeczy. Wnioskujemy o dodanie do studium zapisu:
System rowerowy będzie spełniać standardy techniczne wynikające z „Najlepszej Praktyki” i ustaleń z organizacjami użytkowników, a w szczególności spełniać kryteria spójności, bezpośredniości, bezpieczeństwa, wygody i atrakcyjności. Konieczne jest przyjęcie na szczeblu ogólnomiejskim szczegółowych Standardów projektowych i wykonawczych dla systemu rowerowego Warszawy oraz zasad tak zwanego Audytu Rowerowego, do zastosowania przy projektowanu i realizacji wszelkich inwestycji drogowych.
Leszno
W rejonie ul. Leszno rysunki studium są niezgodne ze stanem faktycznym – droga dla rowerów przy ul. Górczewskiej kończy się na ul. Tyszkiewicza. Na odcinku od ul. Tyszkiewicza do al. Solidarności konieczne jest poprawienie oznaczenia ścieżka istniejąca główna
na ścieżka planowana główna
, a co za tym idzie również uzupełnienie odpowiedniego załącznika dot. inwestycji celu publicznego.
Trasy główne
By zapewnić spójność systemu głównych tras rowerowych, wnioskujemy o zmianę kwalifikacji następujących ścieżek rowerowych lokalnych na główne:
– Spacerowa – Waryńskiego (od Belwederskiej do ronda Jazdy Polskiej);
– Wolska (od Kasprzaka do Prymasa Tysiąclecia)
…oraz odpowiednie uzupełnienie rysunku załącznika dot. inwestycji celu publicznego.
Zwracamy także uwagę, że na rysunku wyróżnione zostały główne ścieżki rowerowe, w części opisowej brakuje jednak objaśnienia, czym wyróżniają się one od ścieżek lokalnych.
Trasy niezależne od układu drogowego
Pozytywnym elementem w studium jest uwzględnienie ścieżek umożliwiające przemieszczanie się na rowerze niezależnie od podstawowego układu drogowego. Popieramy zwłaszcza trasy takie jak Pl. Wilsona – Fosa Cytadeli – Nowe Miasto – Podwale, Cypel Czerniakowski – Wał Zawadowski czy przejście przez Park Łazienkowski. Wprawdzie nie mogą one stanowić podstawowego układu ścieżek, ale zdecydowanie podnoszą atrakcyjność systemu rowerowego. Proponujemy uzupełnienie rysunku studium o kolejne trasy tego typu:
– wzdłuż torów kolei wileńskiej od ul. Radzymińskiej do granicy z Ząbkami;
– wzdłuż Kanału Markowskiego od Trasy Mostu Północnego do rejonu mostu w Kobiałce;
– wzdłuż Kanału Bródnowskiego od ul. Kondratowicza do Trasy Mostu Północnego;
– przez Park Praski, od skrzyżowania Ratuszowa / Jagiellońska do pl. Weteranów 1863 r. (najdogodniejszy wyjazd z Nowej Pragi na most Śląsko-Dąbrowski);
– od Al. Wielkopolski przez Pole Mokotowskie i dalej na południe przez tereny ogródków działkowych.
Trasy pozostałe
Wnioskujemy o uzupełnienie rysunku tras rowerowych o następujące drogi rowerowe:
– w ul. Płochocińskiej na całej długości. Ścieżka po drugiej stronie Kanału Żerańskiego nie jest w stanie obsłużyć lokalnego ruchu rowerowego występującego wzdłuż tej ulicy.
– wzdłuż Trasy Olszynki Grochowskiej od ul. Głębockiej do granicy miasta
– na przedłużeniu ul. Krasińskiego do Trasy Prymasa Tysiąclecia
– na przedłużeniu trasy AK do ul. Dywizjonu 303
– w ul. Wiosny Ludów i dalej po południowej stronie torów kolejowych do granicy z Piastowem
– w ulicach Mostowa – Boleść (połączenie tras nadwiślańskiej i podskarpowej z obszarem Starego i Nowego Miasta oraz Muranowa)
Obustronne drogi rowerowe
Na wybranych ciągach ulic, w szczególności prowadzących główne drogi rowerowe, wnioskujemy o uzupełnienie rysunku, tak by na całej długości ciągu drogi dla rowerów występowały po obu stronach ulicy. Dotyczy to przede wszystkim następujących ciągów:
– ks. Popiełuszki – Jana Pawła II – Chałubińskiego – Al. Niepodległości;
– Słowackiego – Mickiewicza – Andersa – Marszałkowska;
– Modlińska – Jagiellońska;
– Kasprzaka – Prosta – Świętokrzyska (do Marszałkowskiej);
– Grójecka – Al. Krakowska;
– Al. Ujazdowskie – Belwederska;
– Broniewskiego;
– Kondratowicza;
– Górczewska;
– Żwirki i Wigury (odc. Banacha – tory kolejowe);
– Wał Miedzeszyński (trasa główna po stronie Wisły, na koronie wału przeciwpowodziowego, lokalna po stronie zabudowy);
– Al. Komisji Edukacji Narodowej;
– Rosoła.
Jest to konieczne dla spełnienia podstawowych wymogów spójności, bezpośredniości i bezpieczeństwa systemu rowerowego – przekraczanie ruchliwej ulicy głównej, po to by np. 500 m dalej wrócić na tą samą stronę, znacząco wydłuża podróż rowerem i zwiększa szansę kolizji z niepotrzebnie przecinanym ruchem samochodowym.