Szlaki rowerowe Warszawa 2000
Wprowadzenie
Koncepcja trzech szlaków do realizacji w roku 2000 została opracowane przez zespół ds. komunikacji rowerowej przy Ośrodku Konsultacji i Dialogu Społecznego, z udziałem Federacji Zielonych, Przyjaznego Miasta, Zarządu Dróg Miejskich oraz niezależnych specjalistów. Głównym celem było utworzenie w dającej się przewidzieć przyszłości kilku dłuższych, spójnych ciągów rowerowych, łączących funkcje komunikacyjne, rekreacyjne i turystyczne. Chcieliśmy pokazać pewną alternatywę dla tego, co do tej pory buduje się w Warszawie (mało, drogo i bez sensu). Szlaki wytyczyliśmy tak, by maksymalnie wykorzystać istniejące ścieżki rowerowe, lokalne ulice, drogi leśne i alejki parkowe, ograniczając nowe inwestycje do niezbędnego minimum. Krótko mówiąc, chodzi o to by uzyskać jak najlepszy efekt jak najmniejszym kosztem.
Szlaki rowerowe 2000 na tle istniejących i budowanych ścieżek.
Szlak Wisły
Dokończenie znanej i popularnej istniejącej ścieżki Młociny – Powsin, rowerowy „kręgosłup” Warszawy. Dojazd ze Stegien i Wilanowa do Śródmieścia. Łączy centrum Warszawy z Lasem Bielańskim, Kampinoskim Parkiem Narodowym i Lasem Kabackim.
Zaczynamy w Dąbrowie Leśnej przy Kampinoskim Szlaku Rowerowym. Ul. Kampinoską wjeżdżamy do Lasu Młocińskiego i leśną drogą jedziemy do Młocin. Ulicami Michaliny i Encyklopedyczną docieramy do Pstrowskiego, skąd już tylko rzut beretem do Marymonckiej. Przez Las Bielański jedziemy do Akademii Teologii Katolickiej i zjeżdżamy na dół do ścieżki rowerowej.
Przed nami teraz dłuższy odcinek wzdłuż Wisłostrady przez Bielany, Żoliborz i Śródmieście. Przy Podleśnej odgałęzia się „Mała obwodnica rowerowa”, my jedziemy prosto przez Kępę Potocką. Przy Krasińskiego wracamy do Wisłostrady, przejeżdżamy na drugą stronę, i za KS Spójnia zjeżdżamy nad samą Wisłę. Przez Most Gdański prowadzi krótki łącznik na prawy brzeg.
Na górę wracamy za mostem Poniatowskiego. Skręcamy w prawo do Centralnego Parku Kultury i przez ul. Hoene-Wrońskiego i Agrykoli (niestety Łazienki Królewskie musimy ominąć górą) docieramy do pl. na Rozdrożu i ponownie spotykamy się z „Małą obwodnicą”.
Dalej szlak prowadzi Traktem Królewskim, wzdłuż Al. Ujazdowskich, Belwederskiej (konieczne remonty), Sobieskiego (po obu stronach) i Al. Wilanowskiej. Tu trzeba połączyć ścieżki po obu stronach i utworzyć dojazd do Pałacu Wilanowskiego.
Wzdłuż ul. Przyczółkowej jedziemy ciągiem pieszo-jezdnym, za Powsinem skręcamy do Parku Kultury i Ogrodu Botanicznego. Przy granicy Warszawy spotykamy łącznik, który doprowadzi nas do stacji metra Kabaty i ścieżki wzdłuż Al. KEN.
Prawy brzeg Wisły
Prawobrzeżny odpowiednik Szlaku Wisły. Dojazd z Białołeki i Gocławia do centrum Pragi. Element blisko stukilometrowej pętli Nieporęt – Warszawa – Zielonka – Radzymin – Nieporęt.
Trasą z Nieporętu wzdłuż Kanału Żerańskiego przedłużamy do Modlińskiej i skręcamy w Modlińską w lewo. Pętlę autobusową na Żereniu omijamy od prawej strony i koło ścianki wspinaczkowej przejeżdżamy pod Trasą Armii Krajowej. Wjeżdżamy na wał przeciwpowodziowy i opuszczamy go dopiero na wysokości Mostu Gdańskiego.
Mostem Gdańskim prowadzi krótki łącznik do Szlaku Wisły, tymczasem właściwy szlak biegnie chodnikiem wzdłuż Wybrzeża Helskiego (do remontu). Przy głównym wejściu do ZOO skręcamy do Parku Praskiego. Główną aleją parku docieramy do pl. Weteranów i wjeżdżamy w ul. Sierakowskiego. Po prawej mijamy Pomnik Kościuszkowców i skręcamy w lewo na ścieżkę – przedłużenie ul. Zamojskiego. Przekraczamy Al. Zieleniecką i przez za parkingiem przed Teatrem Powszechnym wjeżdżamy do Parku Skaryszewskiego, na alejkę biegnącą północnym brzegiem Jez. Kamionkowskiego.
Dalej jedziemy wzdłuż ul. Międzynarodowej, brzegami Kanału Wystawowego (konieczna przebudowa schodów k. Trasy Łazienkowskiej), a później Gocławskiego do Kanału Nowa Ulga (gotowy projekt techniczny).
Od tego momentu szlak przybiera charakter wybitnie turystyczny i lawirując bocznymi drogami przez Wawer i Marysin dociera na Olszynkę Grochowską. Tam łączy się ze Szlakiem Bitew Warszawskich, zamykając pętlę Nieporęt – Warszawa – Zielonka – Radzymin – Nieporęt.
Mała obwodnica
Łączy szlak Wisły z zachodnimi dzielnicami Warszawy. Studentom umożliwia dojazd z Woli, Bemowa i Bielan na Uniwersytet Warszawski (wydziały w rejonie ul. Banacha), Akademię Medyczną, do Szkoły Głównej Handlowej oraz Politechnikę Warszawską. Razem ze szlakiem bemowskim alternatywne połączenie z Kampinoskim Parkiem Narodowym.
Odgałęzia się od Szlaku Wisły na placu na Rozdrożu. Jedziemy chodnikami nad Trasą Łazienkowską do ronda Jazdy Polskiej (Metro Politechnika). Skręcamy w lewo na główną aleję Pól Mokotowskich, kładką koło Biblioteki Narodowej bezkolizyjnie przejeżdżamy nad Al. Niepodległości (konieczne wybudowanie ramp na schodach) i Pola opuszczamy na wysokości ul. Banacha.
Wzdłuż Banacha i Bitwy Warszawskiej trzeba wybudować ścieżkę wg gotowego projektu. Po lewej mijamy Akademię Medyczną, po prawej akademiki i kilka wydziałów Uniwersytetu. Ścieżką wzdłuż Al. Prymasa Tysiąclecia przejeżdżamy pod Dworcem Zachodnim i docieramy do skrzyżowania z Wolską. Przez Park im. Szymańskiego, Park Moczydło (przydałby się tunel pod Górczewską), ul. Deotymy i Dahlberga jedziemy do Lasku na Kole. Brzegiem lasku do ul. Księcia Janusza i przejeżdżamy przez tory kolejowe. Przy Księcia Bolesława skręcamy w prawo i boczną furtką dostajemy się na teren Fortu Bema.
Tu odgałęzia się Bemowski Szlak Rowerowy, prowadzący do Parku Leśnego Bemowo i łączący się w Laskach z Kampinoskim SR.
Dalej podążamy drogą wewnętrzną do skrzyżowania Powązkowskiej i Armii Krajowej. Wzdłuż Trasy AK – najpierw chodnikiem, później ulicą Literacką – do Parku Olszyna, gdzie skręcamy w lewo, przecinamy ul. Duracza i przez park do ul. Perzyńskiego.
Korytarzem ekologicznym wzdłuż ulic Perzyńskiego i Podczaszyńskiego (projekt ścieżki opracowany przez gminę Bielany) docieramy do ul. Podleśnej, zjeżdżamy na dół istniejącą ścieżką i jesteśmy z powrotem na Szlaku Wisły.
Od pl. na Rozdrożu można prowizorycznie przedłużyć szlak w drugą stronę, przez most Łazienkowski na Gocław i Saską Kępę.