Rowerowy skok cywilizacyjny - postępy realizacji

Wydawany przez Urząd Miasta coroczny Raport Rowerowy - broszura, której celem jest ocena stanu infrastruktury rowerowej w mieście - zawiera informacje m.in. o długości infrastruktury rowerowej, takiej jak drogi dla rowerów, pasy ruchu dla rowerów czy ulice o ruchu uspokojonym. To cenne dane, ale nie dają pełnego obrazu sytuacji. Dlatego proponujemy kilka dodatkowych wskaźników, które pozwolą monitorować postępy w rozwiązywaniu kluczowych problemów.

Pierwszy wskaźnik, który przedstawiamy dzisiaj, ocenia sieć tras rowerowych pod kątem najważniejszych, identyfikowanych już w 2001 r. potrzeb (dojazd do centrum [zobacz >>>]) i problemów (brak ciągłości [zobacz >>>]). Dla zwykłego rowerzysty istotne jest, czy może bezpiecznie i wygodnie dojechać na rowerze z punktu A do B (np. z domu do pracy), a mimo ciągłego przyrostu kilometrów, spójność warszawskiej sieci rowerowej wciąż kuleje. Tymczasem trasa rowerowa jest tak dobra jak jej najsłabsze ogniwo!

Wskaźnik nr 1: trasy rowerowe z dzielnic do centrum

Wskaźnik: odsetek zrealizowanych tras rowerowych łączących poszczególne dzielnice Warszawy z centrum miasta.

Skąd?

Dla każdej z dzielnic wybraliśmy co najmniej jeden punkt charakterystyczny (lokalne centrum, ważny węzeł komunikacyjny, środek głównego osiedla). Dzielnice o dużej liczbie mieszkańców są reprezentowane przez większą liczbę punktów.

Łącznie w całej Warszawie wybraliśmy 30 punktów, stanowiących zgrubne przybliżenie rozkładu gęstości zaludnienia. Następnie przeanalizowaliśmy możliwość dojazdu rowerem z tych punktów do centrum.

Dokąd?

Za centrum przyjęliśmy kwartał Świętokrzyska - Marszałkowska - Al. Jerozolimskie - al. Jana Pawła II, w którym znajduje się m.in. Dworzec Centralny, Dworzec Śródmieście, Pałac Kultury i Nauki oraz stacja metra Centrum. Wystarczy, że trasa rowerowa doprowadzi do dowolnego punkt wewnątrz tego kwartału.

Punkty reprezentujące poszczególne dzielnice oraz "centralny" kwartał al. Jerozolimskie - Marszałkowska - Świętokrzyska - al. Jana Pawła II na tle mapy warszawskich tras rowerowych.

Jak?

Trasy rowerowe mogą prowadzić drogami dla rowerów, pasami ruchu dla rowerów, ulicami o ruchu uspokojonym (Tempo 30), alejkami parkowymi. Powinny:

- zachowywać ciągłość na całej długości (bez schodów, konieczności schodzenia z roweru, korzystania z jezdni z szybkim lub intensywnym ruchem samochodowym);

- możliwie bezpośrednie (wydłużenie nie większe niż 20% w stosunku do odległości w linii prostej lub trasa krótsza od trasy dla ruchu samochodowego);

- spełniać podstawowe wymogi techniczne w zakresie np. szerokości czy wysokości uskoków.

Oczywiście, trasy wiodące do centrum z różnych punktów mogą się częściowo pokrywać - ten sam odcinek ulicy może być ważny zarówno dla mieszkańców Pragi Północ jak i Targówka.

Stan na wrzesień 2015 r.

1/30 (3%)

Ciągłą trasę rowerową znaleźliśmy tylko z jednego z wytypowanych punktów. Co ciekawe, punkt ten był położony na jednym z najdalszych osiedli - Tarchominie. Wydłużenie wynosi wprawdzie ponad 30% względem odległości lotem ptaka, ale trasa nie jest dłuższa niż dojazd samochodem. Na wyrost, bo objazdy w rejonie mostu Grota bywają trudno przejezdne, a ciąg pieszo-rowerowy przy Grodzkiej nie spełnia żadnych standardów, ale zaliczamy ten punkt!

Przykładowa trasa dojazdu do centrum z Tarchomina: Ćmielowska - Świderska - most Północny - Szlak Wisły - (tymczasowo: objazd przez Gwiaździstą i park Kępa Potocka) - przejazd przy Wenedów (alternatywnie: przejście podziemne przy Grodzkiej) - Bulwarowa Ścieżka Rowerowa - Tamka (można skrócić, niestety wciąż tylko w jedną stronę, Oboźną) - Kopernika - Świętokrzyska.

Niestety, Tarchomin to wyjątek, inne osiedla pozostają odcięte od centralnego kwartału. Do Szlaku Wisły można dojechać też z Bielan, ale w podróży do centrum oznacza to nieakceptowalne wydłużenie ponad 50%. Jeśli chodzi o inne kierunki, to:

Co z pozostałymi dzielnicami?

- Na pierwszy rzut oka na mapie nieźle wygląda dojazd z południa - z Dolnego Mokotowa i Wilanowa - ale wszystko rozbija się o barierę Al. Jerozolimskich, której na śródmiejskim odcinku nie przecina żadna trasa rowerowa.

- Od zachodu do kwartału doprowadzona jest już droga dla rowerów w ul. Prostej i Kasprzaka, jednak jej ciągłość jest przerwana na skrzyżowaniu z ul. Krzyżanowskiego.

- Zapowiadany na ten rok był dojazd z północy - al. Jana Pawła II, ale wyznaczenie przejazdów zostało właśnie przełożone na rok kolejny.

- Ze wschodu prowadzi Świętokrzyska - Kopernika - Tamka, ale brakuje powiązania z mostem Świętokrzyskim, a wcześniej - przejazdu przez Wybrzeże Helskie, by odblokować dojazd z Pragi Północ.

Dokumentacja zdjęciowa

Koniec trasy rowerowej z Bródna - rondo Żaba.

Koniec trasy rowerowej z Targówka - al. Solidarności / Szwedzka.

Koniec trasy rowerowej z Pragi Północ - Wybrzeże Helskie / Kłopotowskiego.

Koniec trasy rowerowej z Dolnego Mokotowa i Wilanowa - plac 3 Krzyży.

Koniec alternatywnej trasy rowerowej z Mokotowa i Wilanowa - Marszałkowska / Nowogrodzka.

Jeszcze jeden koniec trasy rowerowej z Mokotowa, tym razem przy al. Niepodległości.

Koniec trasy rowerowej z Włoch i Ursusa, dla odmiany nieoznakowany - al. Jerozolimskie w okolicach Bramy Zachodniej.

Brak ciągłości trasy rowerowej z południowej części Woli - Kasprzaka / Krzyżanowskiego.

Koniec trasy rowerowej z Bemowa - Górczewska / Tyszkiewicza.

Koniec trasy rowerowej z Bielan - al. Jana Pawła II / al. Solidarności.

Komentarz

Niedługo minie 20 lat od przyjęcia uchwały w sprawie tworzenia warunków dla komunikacji rowerowej [zobacz >>>]. Przez ten czas Warszawie udało się wybudować trasę rowerową z jednego z 30 dużych osiedli mieszkaniowych do centrum. Dla porównania np. w Gdańsku już w 2006 r. drogi dla rowerów łączyły wszystkie najważniejsze osiedla tzw. Dolnego Tarasu (Wrzeszcz, Brzeźno, Zaspa, Przymorze, Jelitkowo, Oliwa) ze sobą i Śródmieściem.

Ponad 400 km tras wykazanych w stołecznym Raporcie Rowerowym to z jednej strony duży potencjał, bo nie trzeba dużo, by połączyć je w spójne ciągi, ale z drugiej też zagrożenie, bo urywające się drogi dla rowerów nie są wykorzystywane tak jak powinny, generują konflikty i podkopują poparcie dla rozwoju infrastruktury rowerowej (po co budować te ścieżki, skoro rowerzyści po nich nie jeżdżą?) W ostatnich latach widać wprawdzie pilotażowe działania w zakresie likwidacji niespójności w sieci (np. na Mariensztacie czy na zjeździe z mostu Gdańskiego), ale w porównaniu do skali zaległości jest to kropla w morzu potrzeb. Warszawa jest wciąż na samym początku budowy sieci dróg dla rowerów.

Cdn.

W następnym odcinku przyjrzymy się bliżej śródmieściu Warszawy [zobacz >>>] i spróbujemy ująć w liczbach jego przejezdność dla ruchu rowerowego.