Drugi raz o dwa razy jeden, czyli znowu o ulicach miejskich

Jak wygląda ulica miejska?

Ponieważ temat ulic miejskich 2×1 wzbudził zainteresowanie, i to nie tylko warszawiaków, rozwiniemy nieco nasz przegląd. Dla przypomnienia: prawie wszystkie ważniejsze ulice wewnątrz obwodnicy Amsterdamu (i wiele poza nią) mają przekrój typu 2×1 – po jednym pasie ruchu dla samochodów w każdą stronę, z pasem dzielącym uniemożliwiającym wyprzedzanie i omijanie. W poprzednim odcinku [zobacz >>>] było o zaletach takiego rozwiązania, dzisiaj jeszcze parę przykładów ze stolicy Holandii.

Warto zwrócić uwagę, że są to najważniejsze ulice centrum (jak wyglądają w cywilizowanym świecie ulice lokalne, pisaliśmy już wcześniej [zobacz >>>] [zobacz >>>], ale być może do tematu jeszcze wrócimy), odpowiadające Marszałkowskiej, Al. Jerozolimskim, czy nawet (jak się okaże) Towarowej w Warszawie. To właśnie po nich dowożony jest towar do sklepów, kursują autobusy i tramwaje, śmigają karetki i konwoje bankowe. Do tego wszystkiego takie ulice w zupełności wystarczą.

Amsterdam po raz drugi

Wijttenbachstraat. 2 pasy autobusowo-tramwajowe po 3,0 m oddzielone od reszty jezdni separatorem, 2 pasy dla samochodów, 2 pasy parkowania równoległego, 2 szpalery drzew, dwie ścieżki rowerowe i chodniki.

Ta sama Wijttenbachstraat kawałek dalej. Ze względu na przystanek trzeba było z czegoś zrezygnować – oczywiście nie ze szpaleru drzew ani ścieżki rowerowej. W tle stacja kolejowa Amsterdam Muiderpoort.

Insulindeweg. Schemat tak jakby znany, choć w nieco innej konfiguracji – z dodatkową uliczką parkingową, również o jednym pasie ruchu. Próg spowalniający na wysokości przystanku nie dotyczy autobusów, które jadą torowiskiem.

Waterlooplein, widok w kierunku przebudowanego niedawno Meester Visserplein [zobacz >>>].

Raadhuisstraat, most na kanale Singel.

Stadionweg.

Frederik Hendrikplantsoen. Dla odmiany zachodnia część centrum.

Kontynuacja – Frederik Hendrikstraat.

Nieodległe Nassaukade, część drogi S100, czyli obwodnicy śródmiejskiej (Centrumring) – odpowiednik naszej Raszyńskiej, Towarowej, Okopowej, Słomińskiego. Schemat 2×1 został w tym miejscu wzbogacony o śluzę rowerową [zobacz >>>]. Na pasy do skrętów w lewo i w prawo zabrakło miejsca.

Ciąg dalszy S100. Jak widać, obwodnica śródmiejska nie musi mieć po trzy pasy ruchu w każdą stronę i estakad nad każdym skrzyżowaniem.

Piet Heinkade w dokach. Dojazd do dworca centralnego od wschodu, zbierający ruch m.in. z omówionej wcześniej IJburglaan [zobacz >>>], a jednocześnie kolejny fragment drogi S100. Tu również ewidentnie zabrakło miejsca na więcej pasów ruchu. Majacząca na horyzoncie estakada to nie bezkolizyjne skrzyżowanie, a wjazd na nową pętle autobusową na poziomie +1 dworca kolejowego.

Północny Amsterdam, za wielką wodą (IJ). Purmerweg.

Na deser

Warto podkreślić, że nie wszędzie jest miejsce na tak szerokie drogi jak 2×1. W centrum często trzeba zrezygnować z jednego pasa ruchu dla samochodów, pozostawiając tylko dwa pasy autobusowo-tramwajowe, dwa rowerowe i jeden dla samochodów.