Zażalenie na uzgodnienie przez wojewodę połączenia ul. Dewajtis z Wisłostradą

BIL-07-0009-13

Do: Minister Środowiska
za pośrednictwem
Wojewody Mazowieckiego

ZAŻALENIE
na postanowienie Wojewody Mazowieckiego z 31 marca 2008 r.
znak WŚR.I.KG/6613/25/08 [zobacz >>>] (dalej Postanowienie)

Stowarzyszenie Zielone Mazowsze składa na podstawie art. 141 § 2 KPA zażalenie na w/w Postanowienie i wnosi o stwierdzenie jego nieważności oraz uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji, zgodnie z art. 138 § 2 KPA.

Uzasadnienie

1. Postanowienie opiera się na decyzji Ministra Środowiska z dnia 31.01.2008 r. [zobacz >>>], która
nie uzyskała waloru prawomocności na skutek skutecznie wniesionego odwołania Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków z 25 lutego 2008 r. Ponowne rozpatrzenie sprawy przez Wojewodę Mazowieckiego powinno nastąpić dopiero po uprawomocnieniu się właściwej dla sprawy decyzji Ministra Środowiska w kwestii odstępstwa od zakazów obowiązujących w rezerwatach przyrody.

Stowarzyszenie wnosi o uwzględnienie wszystkich wniosków i uwag złożonych w piśmie z 27 marca 2008 r. do Ministerstwa Środowiska (znak BIL-07-0009-12), mających pełne zastosowanie w niniejszej sprawie i stanowiących również uzasadnienie niniejszego zażalenia.
Na przykład wobec niewykazania przez inwestora rzeczywistego braku rozwiązań alternatywnych, zachodzi sprzeczność Postanowienia z wymogami art. 15 ust. 1 p. 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 16.04.2004 r. o ochronie przyrody.

2. Wojewoda nie nakazał w Postanowieniu żadnych działań naprawiających wyrządzone szkody, w szczególności przez kompensację przyrodniczą,
co należy uznać za naruszenie art. 75. ust. 3. Ustawy Prawo ochrony środowiska z 27 kwietnia 2001 r.

3. Postanowienie odwołuje się do dwóch dokumentów inwestora: raportu o oddziaływaniu na środowisko oraz aneksu – Natura 2000, podczas gdy faktycznie inwestor nie przedstawił (wbrew ustawowym wymogom) odrębnego aneksu, lecz przekazał ponownie to samo (nieznacznie zmienione)
opracowanie tytułując je aneksem.
Zdziwienie budzi akceptacja takiego podejścia przez Wojewodę, który przecież – własnym postanowieniem z 22.08.2007 r. – nakazał zawarcie problematyki wpływu na obszar Natura 2000 w formie aneksu.

Wspomniany raport nie kwalifikuje się nie tylko pod względem formy, ale przede wszystkim treści (brak miarodajnych analiz i dowodów) jako
podstawa do wydania Postanowienia w zakresie dotyczącym Obszaru Specjalnej Ochrony Ptaków Dolina Środkowej Wisły.
Na szczególne podkreślenie zasługuje niestaranność i wręcz lekceważenie przez inwestora wpływu przedsięwzięcia na obszar Natura 2000.
Autorzy raportu ograniczają się w tej kwestii do dwukrotnego powielenia (w p. 6.3 i 9.7)
tezy, jakoby inwestycja nie mogła pogorszyć stanu siedlisk nie dlatego, że dokonano pod tym kątem jej analizy i oceny,
lecz ze względu na treść Standardowego Formularza dla obszaru PLB140004. Takiego doboru przesłanek nie można potraktować inaczej niż humorystycznie.
Zastanawia jednak, dlaczego uszło to uwadze organu administracji odpowiedzialnego ustawowo za weryfikację kompletności materiałów i zasadności zawartych w nich
stwierdzeń.

Przedsięwzięcie ma spowodować wycinkę kilkudziesięciu drzew w międzywalu Wisły równoznaczną z niszczeniem lasów nadrzecznych,
którego ujemny wpływ na obszar Natura 2000 przyznają sami autorzy raportu. Zarówno inwestor, jak i Wojewoda przechodzą nad tym faktem do porządku,
zamiast poddać go ocenie ilościowej i jakościowej w omawianym kontekście.

Inwestor nie przedstawił de facto żadnej oceny wpływu przedsięwzięcia na obszar Natura 2000.
Całkowicie pominął niezwykle istotną kwestię efektów potencjalnych oddziaływań skumulowanych, które mogą wpływać na stan tego siedliska
w wyniku realizacji nie tylko jednego, konkretnego przedsięwzięcia będącego przedmiotem uzgodnień, ale i szeregu innych zbiegających się w czasie inwestycji.
A przecież w bliższym i dalszym sąsiedztwie połączenia ul. Dewajtis z Wisłostradą planuje się chociażby takie znaczące inwestycje jak
budowy dwóch mostów (Krasińskiego i Północny) wraz z trasami dojazdowymi, przebudowę ulicy Gwiaździstej, dostosowanie trasy AK do parametrów drogi
ekspresowej i powstanie kompleksu sportowego na terenie KS Hutnik i basenów na AWF niedaleko rezerwatu.

Podsumowując ten aspekt przedsięwzięcia i Postanowienia należy stanowczo ocenić zawarte w nim zdanie
po spełnieniu warunków [Ministra Środowiska] planowane przedsięwzięcie nie wpłynie w sposób negatywny na obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Wisły
jako pozbawione uzasadnienia. Postanowienie narusza tym samym podstawową zasadę przezorności zawartą w art. 6. p. 2. Ustawy Prawo ochrony środowiska
Kto podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko nie jest jeszcze
w pełni rozpoznane, jest obowiązany podjąć wszelkie możliwe środki zapobiegawcze.

4. Wojewoda nie zauważył istotnej sprzeczności między projektem Przedsięwzięcia a Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania
Przestrzennego m.st. Warszawy w zakresie klasy funkcjonalnej ulicy Dewajtis.
Studium przewiduje tu klasę drogi lokalnej (L), a projekt zupełnie niesłusznie i bez uzasadnienia podwyższa ją do zbiorczej (Z).
Jest to bardzo ważne założenie, ze względu na ścisły związek klasy z minimalnymi szerokościami pasów ruchu, a co za tym idzie
koniecznością poszerzania nasypu i wycinki drzew. Stowarzyszenie wnosi o nakazanie obniżenia klasy ulicy Dewajtis
do dojazdowej (D), zgodnie z jej faktycznym przeznaczeniem – ślepej drogi obsługującej w zasadzie dwie posesje.

5. Wojewoda postanawia uzgodnić realizację Przedsięwzięcia, które
w zakresie przewymiarowanych szerokości jezdni jest w sposób oczywisty sprzeczne z wymogami
art. 74. 1. ustawy Prawo ochrony środowiska
W trakcie przygotowywania i realizacji inwestycji należy zapewnić oszczędne korzystanie z terenu,
oraz
§ 186. rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie,
aby przy projektowaniu i wykonaniu drogi uwzględniać uwarunkowania przyrodnicze oraz dążyć do ograniczenia negatywnego wpływu drogi na przyrodę, krajobraz, grunty rolne i leśne w jej otoczeniu.

6. Postanowienie zawiera w punkcie II. 3 słuszny zakaz realizacji ogrodzeń równoległych do Skarpy; w celu umożliwienia swobodnej migracji zwierząt.
Pomija jednak fakt, że istotny wpływ na możliwości tej migracji ma także planowana droga i nasilenie ruchu na niej.
Być może wpływ ten nie okaże się krytyczny i istotnie negatywny, ale by to stwierdzić, należy
tę kwestię poddać badaniom i analizie. Tymczasem czytając raport odnosi się wrażenie, że autorzy zapomnieli o ssakach, gadach i płazach.
Z raportu nie płyną żadne wnioski na temat tras i okresów ich przemieszczania się i ich ew. kolizji z planowanymi jezdniami czy parkingami i rozkładem ruchu w czasie.

7. Wymóg wyłączenia pozostałej części ul. Dewajtis z ruchu jest słuszny i konieczny.
Należy jednak określić termin jego faktycznej realizacji oraz złagodzić
użyte w Postanowieniu sformułowanie wszelkich pojazdów mechanicznych, aby nie wykluczało ruchu rowerów, riksz
itp. pojazdów przyjaznych środowisku. Ograniczanie transportu rowerowego na ul. Dewajtis byłoby niesłuszne, ponieważ nie
stwarza on w tym miejscu żadnego zagrożenia i negatywnych skutków, a stanowi przecież bardzo potrzebną alternatywę dla dojazdu samochodami
mogącą znacząco przyczynić się do zmniejszenia ruchu zmotoryzowanego do UKSW i sąsiednich obiektów.

8. Określenie śpiących policjantów zawarte w punkcie II. 1 Postanowienia powinno zostać zastąpione sformułowaniem
fizycznych środków spowalniających w postaci progów na jezdni, wyniesionych tarcz skrzyżowań i wyniesionych przejść dla pieszych. Wyrażenie użyte w postanowieniu jest żartobliwym kolokwializmem i nie powinno się znaleźć w dokumencie tej rangi.

Od organu administracji można oczekiwać stosowania
precyzyjnej terminologii technicznej, a nie potocznych zwrotów, stwarzających pole do różnych interpretacji.
Ponadto nie należy ograniczać nakazu do samych progów, lecz
polecić również wyniesienie tarcz skrzyżowań i przejść dla pieszych. Środki te pełnią analogiczną funkcję do progów, a przy tym mają nad nimi istotną przewagę w postaci poprawy wygody i użyteczności dla niezmotoryzowanych uczestników ruchu (brak krawężników).
Postanowienie powinno też precyzyjnie określać wartość docelowego ograniczenia prędkości na ul. Dewajtis i łącznicach do 30 km/h
(nakazać objęcie całego obszaru drogowego w granicach inwestycji tzw. strefą tempo 30).