Co studium mówi o rowerach?
Fragment nowego Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, przyjętego uchwałą Nr LXXXII/2746/2006 Rady m.st. Warszawy z dnia 10.10.2006 r.
(Część II – Kierunki zagospodarowania przestrzennego, rozdział XVI. Rozwój systemu transportowego, A. Ustalenia studium w zakresie systemu transportowego, 1. Układ drogowo – uliczny)
[…]
Obsługa obszaru śródmiejskiego, strefy ruchu uspokojonego i pieszego
Przyjmuje się, że układ ulic wewnątrz Obwodnicy Śródmiejskiej (za wyjątkiem Wisłostrady lewobrzeżnej i ciągu ulic Wybrzeże Helskie – Wybrzeże Szczecińskie – Wał Miedzeszyński) będzie pełnić funkcje ulic zbiorczych i lokalnych mających za zadanie bezpośrednią obsługę przyległego zagospodarowania. Promowany tu będzie ruch pieszy i rowerowy, z jednoczesnym wprowadzaniem ograniczenia dla samochodów osobowych i, zwłaszcza, ciężarowych. Organizacja ruchu w tym obszarze przewidywać będzie środki redukujące prędkość ruchu. Równocześnie dążyć się będzie do tworzenia dogodnych, krótkich powiązań pieszych do przystanków i dworców komunikacji zbiorowej.
W obszarze Śródmiejskim tworzone będą strefy ruchu uspokojonego, gdzie obowiązywał będzie zakaz ruchu indywidualnego i samochodów ciężarowych, oraz strefy ruchu pieszego i rowerowego, w których występować będzie bezwzględny zakaz ruchu zmotoryzowanego.
Przyjmuje się, że podstawą funkcjonowania strefy ruchu uspokojonego będą w pierwszej kolejności:
– ulice: Nowy Świat, Krakowskie Przedmieście i Królewska pomiędzy ul. Marszałkowską i Krakowskim Przedmieściem,
– ulica Świętokrzyska pomiędzy ul. Marszałkowską i ul. Nowym Światem,
– ul Marszałkowska pomiędzy: Pl. Konstytucji i Pl. Unii Lubelskiej;
– ulica Słowackiego pomiędzy: Placem Wilsona i ul. Potocką.
natomiast podstawą funkcjonowania strefy ruchu pieszego i rowerowego będą w pierwszej kolejności:
– obszar Starego i Nowego Miasta,
– ul. Chmielna,
– dwa lokalne powiązania łączące obszar Starego Miasta i Pragi.
Potrzeba tworzenia stref ruchu uspokojonego i stref ruchu pieszego i rowerowego wydaje się celowa nie tylko w śródmieściu, ale także w innych dzielnicach na obszarach intensywnej zabudowy mieszkaniowej.
Drogi rowerowe
Dla istotnego zwiększenia liczby podróży odbywanych z wykorzystaniem roweru, obecny układ dróg rowerowych, który liczy ok. 200 km długości, będzie docelowo uzupełniony o następne ok. 900 km. Umożliwi to osiągnięcie wskaźnika gęstości sieci na poziomie 0,65 km/1000 mieszkańców. Budowa infrastruktury rowerowej wymaga planowania sieci dróg rowerowych zarówno na poziomie centralnym jaki lokalnym. System rowerowy powinien spełniać kryteria spójności, bezpośredniości, bezpieczeństwa, wygody i atrakcyjności. Wymaga to określenia sieci w ujęciu hierarchicznym obejmującym trasy główne (obsługa ruchu międzobszarowego), lokalne (obsługa ruchu docelowo – źródłowego) a także trasy rekreacyjne.
Rozwój systemu dróg dla ruchu rowerowego będzie następować poprzez:
– tworzenie dróg dla rowerów w obrębie pasa drogowego, odizolowanych od jezdni; umożliwi to
ograniczenie do minimum możliwości kolizji między rowerzystami a samochodami i pieszymi;
– przystosowywanie ulic do wspólnego ruchu pieszych, rowerzystów i pojazdów samochodowych, na których obowiązywać będzie ograniczenie prędkości pojazdów silnikowych do 30 km/h;
– budowę samodzielnych dróg rowerowych, prowadzonych w terenie niezależnie od układu drogowego;
– tworzenie stref ruchu uspokojonego z ograniczeniem prędkości do 30 km/h i wyposażeniem
w techniczne środki uspokojenia ruchu, na wszystkich obszarach, na których musi odbywać się ruch pojazdów, w szczególności w strefach zamieszkania, w dzielnicach willowych oraz na terenach zabytkowych.
Przewiduje się także dopuszczanie ruchu rowerowego na ulicach zamkniętych dla ruchu samochodowego.
Ponadto przewiduje się możliwość lokalizowania innych niż ustalone w Studium dróg dla rowerów, dla których opracowania studialne wykażą, iż jest to uzasadnione funkcjonalnie i technicznie.
Rysunek nr 18
System ścieżek rowerowych.
Zobacz także
Całość studium dostępna jest na stronach Urzędu Miasta: