Zatoki? To się leczy – w Lyonie, część XX
Jak dotąd w serialu ,,Zatoki? To się leczy!” Francję reprezentowało tylko jedno miasto – Perpignan [zobacz >>>], co zdecydowanie nie oddaje wagi, jaką francuskie władze przywiązują do dostępności przystanków, i skali stosowania na nich peronów półwyspowych.
Dziś zaczniemy nadrabiać te zaległości, ale zanim odwiedzimy trzecią co do wielkości aglomerację Francji, zajrzymy do wytycznych, którymi kierują się francuscy drogowcy.
Adieu, zatoko!
Poradnik usprawniania ruchu autobusowego i dostępności przystanków[8] wydany przez Związek Transportowy Artois-Gohelle wymienia jedynie dwa typy przystanków: en ligne – w linii krawężnika i en avancée – wysunięty na jezdnię.
Oto fragment tabelarycznego streszczenia ze str. 5. W dwóch górnych wierszach wymieniono wspomniane typy przystanków, omówione dokładniej na str. 15. Zatoka autobusowa (alvéole) nie pojawia się w tym opracowaniu ani razu!
Analogiczny podręcznik[9] Zarządu Transportu i Mobilności związku gmin Angers Loire Métropole wspomina wprawdzie o zatoce, ale mówi wprost, że rozwiązanie to jest zakazane, podobnie jak sytuowanie obszaru zatrzymania autobusu między miejscami postojowymi w osi pasa parkowania równoległego.
Oto grafika ze strony 11. Oba oceniane negatywnie warianty widać po prawej (odpowiednio: na dole i na górze). Po lewej zaś i z zielonym akcentem znajdują się dwa rekomendowane rodzaje peronów: en ligne – ,,krawężnikowy” (u góry) i en avancée – półwyspowy (u dołu).
Powyżej rysunków autorzy podają zalety półwyspów i wyjaśniają, że w obszarach miejskich należy unikać zatok przystankowych z powodu ich wad:
• terenochłonności – wymagają bardzo dużej szerokości drogi i chodnika;
• wydłużenia czasu podróży z powodu utrudnionego powrotu do ruchu;
• problemów z dokładnym wpasowaniem autobusu w zatokę[9].
Podobnych przykładów norm i lokalnych zaleceń można znaleźć znacznie więcej. Wszystkie mają swe źródło w ogólnokrajowym akcie prawnym wyższej rangi – rozporządzeniu[10] dotyczącym wymagań technicznych w zakresie dostępności ulic i przestrzeni publicznej. Można w nim przeczytać, że w obszarze miejskim, z wyjątkiem gdy jest to technicznie niewykonalne, peron przystanku leży w jednej linii z krawężnikiem lub jest wysunięty na jezdnię
(Art. 1, 12°)
Półwyspy nad Rodanem i Saoną
Górzystym terenom i dwóm rzekom przecinającym miasto zawdzięcza Lyon swe nieprzeciętne walory krajobrazowe.
Lyon to miasto wyjątkowo ciekawe także pod względem transportowym przede wszystkim z racji różnorodności funkcjonujących środków publicznej lokomocji. Są wśród nich cztery linie metra, pięć tradycyjnych linii tramwajowych i jedna linia dwusystemowa, liczne linie autobusowe i dwie linie trolejbusowe. Do tego jeszcze dwie linie kolei szynowo-linowych i oczywiście rower miejski Vélo’v z siecią 340 stacji i ponad 4000 rowerów.
Większość przystanków autobusowych w Lyonie ma peron w jednej linii z krawężnikiem. Kiedy jednak w sąsiedztwie występuje parkowanie równoległe, peron ma postać półwyspu wysuniętego na jezdnię. Jak dowodzą poniższe przykłady, rozwiązanie to stosuje się bez względu na kategorię drogi.
Na początek zdjęcie z bardzo ruchliwej, nadrzecznej ul. Cours d’Herbouville.
Na przystanku Pont De Lattre RD Autobusy zatrzymują się na jednym z trzech pasów ruchu.
Rue François Gillet ma dużo niższą klasę, ale panuje na niej względnie duży ruch. Mimo to dla obu kierunków zastosowano perony półwyspowe. Tu widok przystanku Ferrandière dla kierunku na wschód.
Choć nie ma tu linii ciągłej, ruch z przeciwka przeważnie uniemożliwia wyprzedzenie autobusu podczas postoju.
Tu widzimy peron przystanku Ferrandière dla przeciwnego kierunku (na zachód). Napis ecole (szkoła) na jezdni to dobra okazja, by przypomnieć, że brak zatoki spełnia rolę fizycznego uspokojenia ruchu i środka dyscyplinującego kierowców. Ostrzeżenie przed dziećmi powinno zawsze iść w parze z bardziej skutecznymi sposobami egzekwowania bezpiecznego zachowania na drodze.
Nieopodal napotykamy kolejną parę przystanków półwyspowych. Przy przystanku Sacré-Cœur na Avenue Georges Pompidou ciągła linia nie pozwala na wyprzedzanie autobusu podczas postoju.
Oznakowanie poziome obszaru wyłączonego przechodzi w azyl, a dalej następuje rozdzielenie jezdni (Fot. zapożyczona z Google Street View.)
Przystanek Louis Blanc na Bd des Brotteaux. Dzięki peronowi przystanek nie zajmuje chodnika, a pobliska kawiarnia może wystawić na zewnątrz stoliki bez szkody dla ruchu pieszego.
Z kolei na Bd des Brotteaux obok przystanku Part-Dieu Jules Favre restaurator wynajął i ogrodził płotkiem część pasa postojowego.
Spojrzenie na ten sam przystanek z przeciwnej stony.
Jeszcze dwa przykłady z szerszych i bardziej ruchliwych ulic śródmiejskich.
Z przystanku Thibaudière na Av. Jean Jaurès autobusy ruszają wprost na buspas, oczywiście z dopuszczonym ruchem rowerów (w tle osoba na rowerze korzystająca z tej możliwości).
Przystanek Saxe Gambetta na Av. Jean Jaurès.
Na koniec dla kontrastu dwa przykłady z ciasnych i krętych uliczek starego miasta.
Miniaturowy przystanek Imbert Colomes na rue Imbert Colomes obsługuje tabor typu mikrobus.
Tak wygląda z przeciwnej strony. Podczas postoju autobusu nie da się go wyprzedzić, a ulica jest jednokierunkowa.
Przystanek Colbert na placu Colbert.
Źródła i przypisy
[8] Guide d’aménagement des voiries et quais pour faciliter la circulation des bus et rendre accessibles les arrêts.
Angers Loire Métropole, Direction Transports Mobilités, 2012 r., str. 15
[9] Guide d’aménagement des quais bus accessibles. Schéma Directeur d’Accessibilité, Syndicat Mixte des Transports Artois-Gohelle (SMT), 2009 r.
Lista poprzednich odcinków
Chronologiczna lista poprzednich odcinków cyklu Zatoki? To się leczy!
:
Wady zatok [zobacz >>>]
Lekarstwa na zatokowe schorzenie [zobacz >>>]
Berlin [zobacz >>>]
Oerlinghausen [zobacz >>>]
Wiedeń [zobacz >>>]
Budapeszt [zobacz >>>]
Ateny [zobacz >>>]
Kopenhaga i okolice [zobacz >>>]
Palermo [zobacz >>>]
Dublin [zobacz >>>]
Barcelona [zobacz >>>]
Perpignan [zobacz >>>]
Genewa [zobacz >>>]
Madryt [zobacz >>>]
Höör [zobacz >>>]
Bruksela [zobacz >>>]
Lizbona [zobacz >>>]
Helsingborg [zobacz >>>]
Sewilla [zobacz >>>]
Ponadto więcej artykułów w sekcji zatoki
[zobacz >>>].
W artykule wykorzystano zdjęcia i obserwacje z wyjazdu zorganizowanego przez Wrocławską Inicjatywę Rowerową w ramach projektu współfinansowanego przez Szwajcarię w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi Unii Europejskiej.