Saska Kępa – udrożnijmy ciąg pieszo-rowerowy pod mostem Poniatowskiego

Redakcja 3 marca 2014 Zaktualizowana 8 grudnia 2022

Projekt złożony do budżetu partycypacyjnego dzielnicy Praga Południe, obszar Saska Kępa, który nie zakwalifikował się do realizacji w 2015 r. Jego celem jest odtworzenie ciągłości tzw. Słonecznego Szlaku Rowerowego.

Przywrócenie ciągłości drogi dla rowerów wzdłuż Wału Miedzeszyńskiego pod mostem Poniatowskiego

Udrożnijmy ciąg pieszo-rowerowy wzdłuż Wału Miedzeszyńskiego pod mostem Poniatowskiego! Obecnie ciągłość szlaku rowerowego jest przerwana przez murek przeciwpowodziowy pod mostem, a kawałek na południe od mostu na środku ciągu stoi pomnik. Projekt pozwala niewielkim kosztem wyznaczyć nową drogę dla rowerów. Obecny ciąg pozostałby wyłącznie dla pieszych.

Obszar: Saska Kępa.

Projektodawca: Aleksander Buczyński.

Złożono: 2014.02.16.

Opis

Celem projektu jest udrożnienie szlaku rowerowego wzdłuż Wału Miedzeszyńskiego pod mostem Poniatowskiego, gdzie obecnie w odległości kilkudziesięciu metrów występują dwa uciążliwe wąskie gardła.

Po zachodniej stronie ulic Wał Miedzeszyński i Wybrzeże Szczecińskie przez kilkanaście lat prowadził ciąg pieszo-rowerowy, który umożliwiał m.in. dojazd z Saskiej Kępy i Gocławia do mostu Świętokrzyskiego. Niestety, po niedawnej przebudowie pod mostem Poniatowskiego pojawił się ukośny murek przeciwpowodziowy, który zwęził szerokość ciągu dostępną dla pieszych i rowerzystów do ok. 1,4 m (łącznie!) Wkrótce potem z obu stron zwężenia postawiono znak „koniec drogi dla rowerów” i utworzyła się kilkudziesięciometrowa „wyrwa” w ciągłości szlaku. Oczywiście trasą wciąż odbywa się intensywny ruch rowerowy (załącznik 1).

Kilkadziesiąt metrów dalej w kierunku mostu Siekierkowskiego znajduje się kolejne „wąskie gardło” – miejsce pamięci. Na samym środku ciągu pieszo-rowerowego stoi pomnik i dwie rozłożyste donice [zobacz >>>].

Można udrożnić trasę rowerową niewielkim kosztem i rozwiązać oba te problemy bez konieczności przebudowy umocnień przeciwpowodziowych czy przenosin pomnika. Jak?

Na jezdni w kierunku południowym pod mostem są 3 pasy ruchu. Jeden z nich jest w zasadzie niewykorzystywany, bo znajduje się w przedłużeniu pasa do skrętu w lewo (na most). Można za skrzyżowaniem z łącznicą skorygować układ pasów ruchu, tak by pozostawić ciągłość 2 pasów na wprost, a skrajny prawy pas wygrodzić i przeznaczyć na drogę dla rowerów. Obecny ciąg przeznaczony byłby w całości dla pieszych. Kolejny pas do skrętu w lewo (na łącznicę w kierunku Waszyngtona) wykształcałby się za przewężeniem.

Najlepiej byłoby zakończyć tak wygrodzoną drogę dla rowerów za miejscem pamięci, gdzie wracałaby na ciąg pieszo-rowerowy. Można też projekt zakończyć wcześniej, na zjeździe nad Wisłę – wtedy wymagałby mniejszego zakresu wygrodzeń, należałoby jednak poszukać alternatywnych rozwiązań dla przejazdu przez miejsce pamięci (np. cofnięcie pomnika o 1 m w stronę Wisły). Kosztorys i rysunek proponowanych rozwiązań (załącznik 2) przygotowano dla wariantu dłuższego.

Uzasadnienie

Projekt udrażnia ważny dla całej Pragi szlak rowerowy nad Wisłą (zgodnie ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego – jedna z głównych warszawskich ścieżek rowerowych), likwiduje uciążliwe wąskie gardło dla pieszych i rowerzystów. Za jednym zamachem rozwiązuje dwa problemy – przerwania ciągłości szlaku rowerowego przez mur przeciwpowodziowy i prowadzenia szlaku przez pomnik. Nie wymaga kosztownej przebudowy umocnień przeciwpowodziowych czy przenosin pomnika.