Otwarcie Segmentu Wysokiego Szczebla na COP 19
Wczorajszy dzień na COP 19 zakończył się otwarciem tzw. high level segment.
W swoim powitaniu premier Donald Tusk tłumaczył, że Polska jest nadal krajem rozwijającym się, oraz promował gaz łupkowy. Potem było już bardziej na temat.
Program artystyczny
Pan rysuje na piasku.
Donald Tusk – Premier Polski
Premier wita gości.
To, co wszyscy ludzie powinni trzymać w sercu, to troska o naszą wspólną
ojczyznę, o naszą planetę. „I care” to nasze wspólne przykazanie, to nie
nasze przekonania, to obowiązek każdej osoby, członka wspólnoty ludzkiej.
Cieszę się, że mogę was witać tu w Warszawie. To wielka satysfakcja, że nasz
kraj został wskazany do wielkiego zaszczytu, jakim jest organizacja po raz
drugi COP. Po raz pierwszy otwierałem COP w Poznaniu. Wtedy byliśmy pełni
nadziei, że cały świat wróci na drogę zrównoważonego rozwoju gospodarczego.
Wszyscy, którzy wierzą w to, że naszą planetę da się ocalić, są przygotowani
i dają środki. Tutaj jesteśmy mądrzejsi o te 5 lat i wiemy jak długa droga
przed nami.
Wy, uczestnicy, wiecie najlepiej, że uzgodnienie wspólnych
komunikatów i możliwości jest zadaniem trudniejszym niż 5 lat temu. Na
kolejną porażkę nas nie stać. Wiemy po Kopenhadze, że kluczowy dla
osiągnięcia celu, naszego planu jest trzeźwy sąd. Kryzys, jaki świat
przechodzi, największy od lat 20 XX wieku, kryzys zadał nam wiele ciosów,
także społecznych, różnie go odczuwamy w różnych miejscach świata, ale nam
to nie ułatwia. To bierzemy pod uwagę. Światem wstrząsnęły dwa wydarzenia:
tragedia w Fukushimie (znak zapytania nad rozwojem, a nawet przyszłością
EJ), z drugiej strony rewolucja łupkowa, która pozwoliła na wydobycie
nowych rodzajów energii, a w Stanach Zjednoczonych ograniczyła emisję gazów
cieplarnianych.
Badania IPCC. Zmiany klimatyczne są faktem i nie można tego
więcej kwestionować. Musimy, nie możemy, ale musimy wypracować mechanizmy
współpracy, które obejmą wszystkie państwa świata.
W moim kraju w tym czasie wiele się zmieniło. Mamy imponujący wzrost
gospodarczy, zarówno w ostatnich 20 latach jak i w latach kryzysu. Mamy
trudny kontekst energetyczny nasza gospodarka jest oparta na węglu. Wiemy,
że gospodarczy wzrost może przebiegać wspólnie z obniżeniem emisji. Emisja
30% wzrost 200%. Musimy poszukiwać takich mechanizmów. Nam udało się to
osiągnąć głównie dzięki zwiększeniu efektywności energetycznej. Opłaty za
korzystanie środowiska i duże kary za niewykorzystywanie norm środowiskowych stymulują wzrost gospodarczy.
Dziś zaczynacie ostatni etap negocjacji, nasi eksperci pracowali nad
zbliżeniem stanowisk. Dziękuję negocjatorom, wiem, że będzie on nam
potrzebny w następnych godzinach. To nie zdejmuje odpowiedzialności z głów
państw, bez nich się nie uda do Limy. Apeluję o zwiększony wysiłek.
Równocześnie ludzie marzą o tym, by żyć lepiej. Ludzie zainwestują swoje
wysiłki w ochronę środowiska, jeżeli nie będą uważać tego za sprzeczne z
podnoszeniem własnego poziomu życia. Potrzebna jest synergia. Będziemy
rozwijać te gałęzie, które są w stanie pogodzić je. Nie przekreślajmy
odnawialnych źródeł energii, bo większa efektywność spowoduje że będą
bardziej przyjazne niż w tej chwili. Nie może to być sprzeczne z
pragnieniem wyższego poziomu życia. Ludziom energetyka odnawialna nie może
kojarzyć się z wyższymi kosztami. Dbające o przyszłość wydobycie gazu
łupkowego może być przyszłością klimatu i środowiska. W Polsce
opracowaliśmy strategię adaptacji, oferujemy podzielenie się tymi
doświadczeniami. W tej chwili na pomoc rozwojową przeznaczamy 400 milionów
dolarów rocznie, co jak na kraj rozwijający się jest bardzo dużą sumą.
Jako prezydencja nie narzucaliśmy i nie będziemy narzucali nikomu naszych
własnych wizji. Będziemy szukać powszechnego porozumienia, realistycznie
pozwalającego stawić czoła nowych wyzwaniom
Każdy piłkarz konkuruje z kolegami o swoją reputację, o miejsce w drużynie.
My w Polsce mamy dobrych piłkarzy, a niekoniecznie dobrą drużynę. Piłkarze
muszą ze sobą negocjować. Musi być znaleziona równowaga pomiędzy
konkurencją a współpracą. Negocjujecie, bo macie różne interesy, ale
dociera do nas wszystkich świadomość że jesteśmy jedną drużyną. Życzę wam
powodzenia w tej najważniejszej dla ludzkości misji której się podjęliście.
Ban Ki-moon – Sekretarz Generalny ONZ
Mam zaszczyt, że z wami tutaj jestem, to drugi raz dla mnie. Dziękuję Polakom
za gościnność i zaangażowanie. To nowe wyzwanie.
Przekazuje kondolencję ofiarom tajfunu Hejan na Filipinach. Nauka mówi jasno: ludzka działalność jest główną przyczyną zmiany klimatycznych. Jeżeli nie
podejmiemy działań, to Antarktyda będzie krainą bez lodu.
Musimy przeciwstawić się wiedzą i zdecydowaniem
zmianie klimatu. Nowe programy rozwoju rolnictwa
i leśnictwa dają nowe szanse ludziom dotkniętym zmianami klimatycznymi. Wiemy, że możliwe jest zamknięcie luki emisyjnej, należy jednak zacząć działać już
teraz. Drodzy delegaci, macie szanse wypracować porozumienie 2015.
1. Te państwa, które tak nie zrobiły, mają ratyfikować Kioto.
2. Ustalić długoterminowe finansowanie funduszu klimatycznego. Potrzeba
wspólnego finansowego zaangażowania.
3. Stworzyć agendę działań przeciwdziałania zmianom klimatycznym. Na razie
za mało.
4. Więcej postępów w kierunku ostatecznego kształtu porozumienia.
Wzywam wszystkich do
uczestnictwa, młodych i starych do działania. Potrzeba przywództwa
politycznego nie tylko na poziomie globalnym ale i lokalnym, nawet we
wspólnotach sąsiedzkich. Aby zabezpieczyć ziemię dla naszych dzieci.
John Ashe – Przewodniczący 68. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ
Podziękowania, zwłaszcza naszym gospodarzom za ich gościnność.
Rozmawiałem z wieloma z was,
powtarzając to samo. Jesteśmy rodziną, część z nas cierpiała bardzo. Jest
jedno co nas łączy, i to jest zaangażowanie w poprawę życia naszych ludzi.
Jeżeli się z tym zgadzacie to przyznacie że mamy wspólny cel dla nas i dla
ludzi przyszłych pokoleń.
1. Musimy osiągnąć porozumienie w 2015.
2. Ono musi być zrozumiałe i nas wszystkich dotyczyć – wszystkie zastrzeżenia mają być wnoszone w Warszawie.
Zmiany klimatyczne mają ważne znaczenie i
będzie się to zwiększać. Potrzeba nowej ramy pojęć do katastrof i szkód
tym wywołanych. Musimy być realistami, nie możemy ignorować tego, że zmiana
klimatu dotyczy nas wszystkich. Wchodzimy w etap superburz i tajfunów. Jaki
jest sens skupiania się na służbie zdrowia, zapewnianiu pracy i godnego
życia, jeżeli jeden sztorm potrafi to wszystko zmieść i obrócić w pył?
Wszyscy w tym pokoju, rodzina ONZ, musimy osiągnąć porozumienie w 2015 r.
Kropka. Chrońmy nasze wspólne dobro. Mamy tylko półtora roku, zegar tyka.
Emisje, jak słyszeliśmy od IPCC będą szczytowe w 2015. Musicie
zoperacjonalizować fundusz klimatyczny. Wszystko, co stworzycie razem będzie
zorientowane na nowy mechanizm, który musi być dostępny dla wszystkich.
Czas na prawdziwy postęp, transfer technologii, capacity building.
Udaje nam się to po części ale to nie wystarcza. W każdym z naszych krajów
jest wiedza jak ograniczyć lokalne emisje. Mamy dobre rozwiązania należy je
tylko szybko implementować. Im dalej idziemy przy tym stole tym większą
mamy szansę na zieloną rewolucję.
Wiele osób ciężko pracuje chroniąc klimat, ale patrzy na te negocjacje i
oczekuje od nas, co zmienimy. Dlaczego od 20 lat nie udało się zatrzymać
tych zmian? Musimy sobie powiedzieć – tak, będziemy działać, nie kiedyś, nie
za 20 lat, teraz.
Jak zbliżamy się do 2015 presja, aby wypracować porozumienie wzrasta. Nie
róbcie tego dla siebie, róbcie to dla dzieci, zarówno dla tych które już
się narodziły jak i tych co nadejdą
Cristina Figueres – Sekretarz Generalny Ramowej Konwencji ONZ ws. Zmian Klimatycznych
Szanowni delegaci, witam na COP19. Dziękujemy Polakom za goszczenie nas.
COP19 odbywa się w kontekście wielkiego krzyku nauki i krzyku wszystkich
państw, które tak jak Filipiny, boleśnie doświadczają zmian klimatycznych.
Musimy pokazać porozumienie delegatów, NGO, biznesu. Ale musimy też
wypracować konkretne porozumienie, wstęp do pracy w Limie i Paryżu.
Warszawa, drodzy delegaci, potrzebuje waszego zaangażowania
Finanse są kamieniem węgielnym mechanizmu na którym ma się opierać nowe
porozumienie. Musimy się skupić na tym co jest realizowane i potrzebne.
Wiem że możecie, wiem że mogę, więc po prostu to zróbmy.
Zakończenie oficjalnego otwarcia.
Głos zabrali przedstawiciele państw.
Jakaya Mrisho Kikwete – Prezydent Tanzanii
(w imieniu państw afrykańskich)
Wyrażamy współczucie Filipinom. To wymaga zasadniczych środków do walki ze zmianą klimatu. Afryka cierpi najbardziej pomimo, że ma najmniejszy carbon
footprint, 1 tonę rocznie i do 2040 nie przekroczymy 2 ton. Nie chcemy być na końcu. Mamy ograniczone zasoby i umiejętności, i technologie.
Umożliwienie zrównoważonego rozwoju, zdobycie finansów na fundusz
klimatyczny. Adaptacja będzie kosztować 45 mld w 2020 i 70 mld w 2040.
Niewiele zrobiono dla adaptacji i mitygacji, a to co zostało zrobione dotyczy
krajów rozwiniętych. Potrzebujemy nowej konwencji, która będzie wspólną
odpowiedzialnością. Wszyscy cierpimy, należy działać aby ruszyć politykę,
technologia jest i zasoby też. Trzeba ruszyć politykę, aby ograniczyć gazy
cieplarniane. Pozostawiliśmy setki hektarów lasów jako
rezerwę węglową. Panie prezydencie, my w Afryce wiemy że wiele wysiłków
zostało podjętych na poziome globalnym, wiele jest zrobione, wiele zostało
osiągnięcie. Mimo wszystko wiele musi być jeszcze zrobione, abyśmy mogli
walczyć o planetę którą nazywamy domem. Rozmowy w Limie, podpisanie w
Paryżu. Afryka oczekuje, że wrócimy do domu z konsensusem w:
– loss and damage (instytucje),
– instytucje dotyczące lasów, finanse dla REDD+,
– mechanizmy raportujące i nadzorujące emisję w krajach rozwiniętych,
– green climate fund musi być adekwatnie wypełniony finansami,
– musimy ustalić jak 100 miliardów dolarów z Kopenhagi będzie rozdysponowane,
– dostęp do technologii, sieć zajmująca się dystrybucją, ograniczenie praw autorskich,
– musimy się zgadzać w tym wszystkim, aby w Peru pracować nad formą uzgodnień paryskich.
Mamy nadzieję że Warszawa będzie krokiem w kierunku implementacji Daharu. Afryka oczekuje konstruktywnego zaangażowania i konstruktywnych konkluzji.
Donald Tusk, Ban Ki Moon i inni opuszczają salę, dziękujemy.
Jiko Fatafehi Luveni – Minister Polityki Społecznej Fiji
Australia i Kanada nie chcą iść naprzód, w prywatnym spotkaniu radykalnie to
pokazali. Implementacja porozumień z Bali. Pomimo największych wysiłków
naszych delegacji nie udało nam się znaleźć przywództwa. Brakuje
przywództwa. Głęboka wymiana doświadczeń ma być drogą naprzód.
Pomimo tygodnia negocjacji wciąż nie ma konkretów, jak uzyskać i
wykorzystać 100 miliardów. Przejrzystości finansów, która jest niezbędna
jeżeli Warszawa ma być sukcesem. Potrzeba znaczących działań. Nasza grupa
pracuje ciężko abyśmy zdali sobie sprawę, że adaptacja jest priorytetem. To
źle, że rynki pozostają w centrum zainteresowań innych krajów. Wzywamy do
implementacji postanowień z Darfuru. Nakłaniamy wszystkie partie do
protokołu z Kioto. Aby przejrzeć i zwiększyć rezultat protokołu z Kioto. Na
zasadach równości i wspólnej odpowiedzialności. Tylko dzięki zaangażowaniu
w okresie przed 2020 możemy osiągnąć nasze postulaty. Nie możemy przerzucać
odpowiedzialności między krajami rozwijającymi się i rozwiniętymi.
Pracujemy w tym samym celu. To kluczowe że musimy uwspólnić nasze wysiłki.
Panie Prezydencie, żyje pan w zimnym kraju, ale gościnność waszych ludzi i
zaangażowanie Polaków ociepla te negocjacje.
Connie Hedegaard – Komisarz ds. Klimatu UE
Wolne tempo tych negocjacji może być dobre. Widzimy, że klimat przesuwa się
do centrum debaty politycznej. To przestaje być obiekt zmartwień ministrów
środowiska. To największe EKONOMICZNE wyzwanie tego stulecia. Albo
niszczące wysiłki albo zniszczona planeta. Musimy zmienić paradygmat tak jak
to zmieniają negocjacje. Potrzeba zaangażowania i poświęcenia. To nas musi
kierować w drodze do Paryża. 2015 to 4 lata po Darfurze! Żadne państwo nie
może wymawiać się tym, że nie miało czasu na przemyślenie negocjacji.
Propozycje muszą być jasne, przygotowane i co najważniejsze, ambitne.
Możemy to komentować jak chcemy, ale musimy wypracować proces. Warszawa
musi skłonić nas do zwiększenia naszych ambicji i powszechnego
zaakceptowania porozumień 2015. Nigdzie w polityce podejście ekonomiczne, o
konieczności zwiększania wysiłków w przypadku nieosiągania celów nie był o
bardziej potrzebne.
Valentinas Mazuronis – Minister Środowiska Litwy
Płacimy miliardy, podejmujemy konkretne kroki aby robić więcej. Warszawa
ma być konkretnym sygnałem w kierunku podjęcia naszych ustaleń. UE
potrzebuje aby świat przyłączył się do wysiłku i wdrażania polityki
klimatycznej. UE jest gotowe kroczyć wspólnie z innymi państwami. Musimy
uczynić naszą konferencję naszą ciężką pracą znakiem solidarności z
Filipinami.
Durga Prasad Bhattarai – reprezentant Nepalu w ONZ
Nepal ma zaszczyt przemawiać w imieniu 49 najmniej rozwiniętych państw.
Utożsamiam się ze zdaniem Fiji. Nawet podczas spotkań w tym miesiącu świat
doświadczył tajfunu Hayan. 51% śmierci związanych ze zmianami klimatycznymi było w
najmniej rozwiniętych krajach. Ta liczba wzrośnie do 68%. Płacimy życiem za zmiany klimatyczne.
Powstaliśmy i podejmujemy liczne wysiłki. Wzywamy kraje do wymazania swoich
dotychczasowych dróg rozwoju i wkroczenia na nowe, przede wszystkim:
1. Finanse. Przewidywalne wytyczne 60 mld USD do adaptacji
2. 2015 uzgodnienie. Trzeba negocjować.
3. Mitigation ambition.
To niesłychanie ważne abyśmy wspólnie z krajami rozwiniętymi wypracowali
wspólne ramy działanie. Nie ma jutra jeżeli nie zadziałamy dzisiaj. Nie
może być jutra bez zamknięcia luki emisyjnej.
Juan Jose Guerra Abud – Minister Środowiska Meksyku
Koledzy, mam zaszczyt mówić w imieniu Szwajcarii, Luksemburga, Korei i Meksyku (Environmental Integrity Group). Klimatyczna zmiana nas uderza. Musimy wykorzystać szansę działania, tak aby stworzyć porozumienie w 2015.
1. przygotowania, aby stwierdzić stopień adaptation i mitigation
2. klarowne zasady
3. uzgodnienia mające motywować akcje adaptacji i mitygacji.
Mój własny kraj został uderzony przez huragan i sztorm klimatyczny. Nie ma
wątpliwości, globalne ocieplenie jest faktem. Meksyk odpowiada za 1% gazów cieplarnianych
ale jesteśmy atakowani ze wszystkich stron przez huragany. Mimo wszystko
podejmujemy stabilne wysiłki. Jednocześnie budowanie dostatniego Meksyku i
ograniczanie zużycia. W Meksyku, zwiększamy wydajność energetyczną i
ograniczamy zużycie paliw kopalnych. Potrzebujemy globalnych wysiłków. Nie
musimy czekać do 2015, aby wprowadzać uzgodnienia, nie musimy czekać do
2020 aby działać! Supertajfuny nie będą czekać! Niektóre kraje blokują
negocjacje. Bóg zawsze wybacza, człowiek czasami, natura nigdy.
Tim Groser – Minister Zmian Klimatycznych Nowej Zelandii
(grupa parasolowa)
Mamy nadzieję że uzyskamy porozumienie które wszyscy potwierdzą. Finanse są
ważne i staramy się zapewnić że finanse popłyną. Ważne aby porozumienie
było efektywne.
Massoumeh Ebtekar – Wiceprezydent Iranu
Chcę wyrazić zdecydowaną wdzięczność za tą konferencję. Iran chce
wielopoziomowego porozumienia. Zmiana klimatu i
globalne ocieplenie wymaga działań. Istotą jest przejście od działań
chciwych nastawionych na zysk do działań humanistycznych, nastawionych na
dobro człowieka. Rezultat negocjacji ma być wielopoziomowy, nie można ich
ograniczać tylko do mitygacji. Mój region doświadczył licznych klęsk,
takich jak susze i burze piaskowe, pomimo tego podejmujemy liczne wysiłki,
ale sankcje międzynarodowe ograniczały nasze możliwości mitygacyjne i
wysiłki klimatyczne. Duże znaczenie musi mieć adaptacja. Postulujemy
ustanowienie międzynarodowego systemu wczesnego ostrzegania, aby ułatwić krajom
w regionie adaptację. Pamiętam o zasadach równości i różnorodności
odpowiedzialności. Zróżnicowane źródła energii przyjaznej środowisko
(produkcja i konsumpcja), Iran podjął liczne kroki. Kraje rozwinięte
powinny wypełnić swoje historyczne zobowiązania, Iran wzywa partie do
wsparcia tego w praktyce. Chcemy zielonego funduszu klimatycznego,
adaptation i mitigation muszą się wpasowywać w fundusze lokalne a nie je
zastępować. Iran wspiera otwarcie szeroko okna zielonym technologiom.
Zamknięcie obrad.
Zobacz także
Pełne teksty oświadczeń:
unfccc.int/meetings/warsaw_nov_2013/statements/items/7948.php