Bielańskich urzędników marzenia o chodniku
UD-III-WIR-MOS-5541-3-9-09
Warszawa, dn. 16.06.2010 r.
Znak sprawy: UD-III-WIR-MOS-5541-3-9-09
Do: Pan Michał Kiełsznia
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska
Na podstawie art. 127 § 3, w związku z art. 144 KPA, wnoszę o ponowne rozpatrzenie sprawy w związku z wydaną przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska decyzją [zobacz >>>] w sprawie wyrażenia zgody na przebudowę drogi publicznej gminnej ulicy Dewajtis obejmującej budowę chodnika po południowej stronie ulicy.
W dniu 30.03.2009 r. wystąpiłem do Regionalnego Konserwatora Przyrody Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Warszawie z pismem w sprawie wyrażenia zgody na przeprowadzenie modernizacji drogi publicznej gminnej ulicy Dewajtis, polegającej na budowie chodnika po południowej stronie ulicy, o szerokości 2,0 m na odcinku od ulicy Marymonckiej do ulicy Kamedulskiej. Przedmiotowy chodnik ma być zlokalizowany w pasie drogowym ulicy Dewajtis (dz. ęw. nr 1 w obrębie 7-09-04 oraz dz. ew. nr 1 w obrębie 7-09-03) w celu zapewnienia bezpiecznego przejścia mieszkańcom i studentom Uniwersytetu ulicą Dewajtis od strony ulicy Marymonckiej. W szczególności chodzi o poprawę warunków przemieszczania się dla studentów niepełnosprawnych, których na uczelni jest około dwustu.
W toku postępowania w dniu 25 czerwca 2009 roku Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Warszawie postanowieniem znak RDOŚ-14-WPN-I-AZ-6630-R3-51/09 przekazał rozpatrzenie przedmiotowej sprawy Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska.
Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska zwróciła sie do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie o wyrażenie opinii w sprawie budowy chodnika w ul. Dewajtis.
RDOŚ postanowieniem [zobacz >>>] z dnia 20 stycznia 2010 r. negatywnie zaopiniował przedsięwzięcie obejmujące budowę chodnika w ramach przebudowy drogi gminnej ul. Dewajtis uzasadniając, że dla przedmiotowej inwestycji rozwiązaniem alternatywnym jest połączenie ulicy Dewajtis z Wisłostradą co umożliwi dojazd pojazdów mechanicznych do Uniwersytetu od strony Wisłostrady oraz pozwoli wyłączyć ulicę Dewajtis w części wchodzącej w skład rezerwatu przyrody „Las Bielański” z ruchu wszelkich pojazdów mechanicznych i przeznaczyć ją dla ruchu pieszego.
Po uzyskaniu ww. opinii Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska wydał w dniu 31 maja 2010 r. decyzję [zobacz >>>], w której nie zezwala na odstępstwo od zakazów, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1, 3, 5, 6, 15, 18, 20 ustawy o ochronie przyrody i tym samym nie wyraża zgody na przebudowę drogi publicznej gminnej ulicy Dewajtis obejmującej budowę chodnika w pasie drogowym drogi publicznej gminnej ulicy Dewajtis po południowej stronie. Jako powód odmowy przytoczono możliwość rozwiązania alternatywnego polegającego na budowie połączenia ul. Dewajtis od Wisłostrady, które wskazała Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Warszawie w ww. postanowieniu.
Informuję, że w Wieloletnim Programie Inwestycyjnym do 2014 roku nie ma zabezpieczonych środków finansowych na realizację tego zadania.
Ponadto przedstawiony wariant dotyczący możliwości realizacji rozwiązania alternatywnego dla inwestycji polegającego na połączeniu ul. Dewajtis z Wisłostradą jest niemożliwy do realizacji ze względu na lokalizację na terenie zalewowym. W załączeniu przekazuję mapę z zaznaczonymi terenami zagrożonymi powodzią. W ostatnim czasie na przedmiotowym terenie woda wystąpiła z koryta rzeki Wisły i stworzyła zalewisko terenu pod Estakadami Bielańskimi.
Powyższe okoliczności wykluczają realizację alternatywnego rozwiązania wskazanego w decyzji Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska znak GDOŚ/DOPoc-4120-47/2012/10/pw z dnia 31 maja 2010 r., tj. połączenia ulicy Dewajtis z Wisłostradą. Należy zatem uznać, że spełniona została przesłanka określona w art. 15 ust. 4 pkt 2 ustawy o ochronie przyrody polegająca na braku alternatywnego rozwiązania dla planowanej inwestycji.
W związku z powyższym, w dalszym ciągu występuje potrzeba umożliwienia mieszkańcom i studentom Uniwersytetu bezpiecznego poruszania się ulicą Dewajtis poprzez wybudowanie chodnika.
W celu ochrony rezerwatu zaprojektowano chodnik o konstrukcji, która umożliwia jego wykonanie bez ingerencji w glebę, runo leśne oraz system korzeniowy drzew rosnących w bezpośrednim sąsiedztwie ciągu pieszego. Odstąpiono od zastosowania obrzeży trawnikowych zastępując je drewnianymi podkładami kolejowymi ułożonymi na podłożu i mocowanymi szpilkami metalowymi. Pomiędzy tak wykonane „obrzeża” będzie nasypana pospółka (materiał naturalny), na której zostanie ułożona kostka betonowa grubości 6 cm. Szczeliny pomiędzy kostkami zostaną wypełnione pisakiem rzecznym, natomiast po bokach podkłady zostaną obsypane ziemią. Zastosowana w projekcie nawierzchnia jest rozbieralna i przepuszczalna.
W świetle podanych powyżej informacji, wnoszę o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Kacper Pietrusiński
Zastępca Burmistrza
W załączeniu:
– mapa z zaznaczonymi terenami zagrożonymi powodzią.
[Wytłuszczenia i skróty w tekście od redakcji, skan pełnej kopii pisma
wrzutnia.fz.eco.pl/dewajtis/chodnik/udz_dewajtis_chodnik_rdos_wopr_201006.pdf
]
Dlaczego ten wniosek jest bezzasadny?
[zobacz >>>] stanowisko ZM