Reuter i Greenpeace o dioksynach
Agencja Reutera, 7 czerwca 1999 r.
BRUKSELA – Ekologiczna organizacja GREENPEACE ogłosiła w zeszłym
tygodniu, że jest przekonana że ryzyko skażenia dioksynami jest szersze niż
sądzą ludzie obserwując zmagania władz belgijskich z kryzysem spowodowanym
zanieczyszczeniem żywności tymi rakotwórczymi związkami.
To nie jest odosobniony przypadek. Były co najmniej dwie podobne sprawy
– powiedział Axel Singhofen z Greenpeace.
w zeszłym roku
Rok temu Unia Europejska wprowadziła de facto zakaz importu brazylijskiej
miazgi cytrusowej – kluczowego składnika paszy w hodowli krów – po wykryciu
przez naukowców alarmującego poziomu dioksyn w mleku.
W lutym 1998 r. francuskie władze zamknęły 3 spalarnie odpadów na północy
kraju po wykryciu skażenia dioksynami mleka, pochodzącego z okolicznych
hodowli.
Dioksyny mogą się tworzyć, kiedy związki chloru palą się w obecności
węgla i tlenu, na przykład podczas termicznej utylizacji PCW lub przy
produkcji chemikaliów, pestycydów czy farb.
Mogą także uwalniać się w czasie awarii np. podczas eksplozji w zakładach
w Seweso, Włochy, w 1976 r. kiedy dioksyny zabiły zwierzęta domowe i wywołały
choroby skóry wśród mieszkańców.
Te toksyczne związki – będące potencjalnie także niszczycielami hormonów
– odkładają się w tkance tłuszczowej ciała ludzkiego i mogą być przekazywane
niemowlętom w mleku matki.
Badania Światowej Organizacji Zdrowia nad toksynami w mleku kobiet z 19
państw europejskich stawiają mleko kobiet belgijskich na drugim miejscu pod
względem skażenia dioksynami.
Ostatnie badania ISEP wykazały, że jedna ze spalarni śmieci emituje
200 razy więcej dioksyn niż przewiduje norma, która ma być wprowadzona
w roku 2001.
Istnieją przepisy europejskie zapobiegające niebezpiecznym skażeniom.
Ale wg Komisji Europejskiej przepisy te nie zawsze są respektowane.
Prowadzimy obecnie około 30 spraw sądowych przeciw Belgii
– stwierdził
jeden z urzędników europejskich.
Są wśród nich sprawy o naruszenie przepisów Unii w dziedzinie spalania
odpadów, PCB (wysokotoksyczne związki chloru), innych niebezpiecznych
związków i zużytych baterii. Belgia nie wypełnia też postanowień unijnego
prawa „Seveso”, chroniącego przed awariami z udziałem niebezpiecznych
substancji, taką jaka wydarzyła się w tym włoskim mieście.
Ale inne kraje europejskie nie mają powodów do zadowolenia – Francja,
Niemcy i Hiszpania mają podobną liczbę spraw o łamanie prawa unijnego.
Oświadczenie Greenpeace, 1 czerwca 1999 r.
Amsterdam – W związku ze skandalem dioksynowym w Belgii
międzynarodowa organizacja Greenpeace wezwała rządy do zaprzestania emisji
tych ekstremalnie toksycznych i rakotwórczych substancji.
Jedynym sposobem uniknięcia takich skandali w przyszłości jest szybkie
powiedział Juan Lopez de Uralde –
osiągnięcie zerowej emisji dioksyn
dyrektor kampanii antytoksycznej Greenpeace.
Dioksyny należą do najbardziej niebezpiecznych toksyn, jakie wyprodukował
człowiek. Dioksyny nie są tworzone celowo, lecz powstają jako efekt uboczny
przy spalaniu odpadów, produkcji chlorowanych rozpuszczalników i pestycydów
oraz produkcji i utylizacji PCW. Główny kontakt człowieka z dioksynami odbywa
się przez pokarm.
Europejscy ministrowie ochrony środowiska zgodzili się w czerwcu 1998 na
eliminację trwałych toksycznych substancji, w tym dioksyn. Jednakże, jak
dotąd, nie zostało to zrealizowane.
Eliminacja supertrucizny, jaką są dioksyny, stanowi również kluczową
sprawę w negocjacjach nad światowym zakazem trwałych organicznych
zanieczyszczeń (persistent organic pollutants – POPs). Następne spotkanie
w tej sprawie odnędzie się w sierpniu w Genewie. Najnowszy skandal dowodzi,
– wzywa de Uralde.
że kraje europejskie muszą traktować kwestię eliminacji dioksyn u żródła
znacznie poważniej
Nie jest to pierwszy przypadek, kiedy dioksyny trafiły do łańcucha
pokarmowego. Dwa lata temu europejskie mleko zostało skażone dioksynami
i musiało zostać zniszczone. Jak dotąd Komisja Europejska, która bada sprawę,
odmawia podania nazw firm zamieszanych w aferę.
Jest szokujące, jak łatwo supertrucizna przenika do naszej żywności,
– stwierdza de Uralde.
ale bardziej szokujące jest to, że wiadomości o tym skażeniu są trzymane
przed społeczeństwami w tajemnicy tygodniami
Najwyższy czas, aby władze zaczęły traktować ochronę konsumenta poważnie.
Pierwszym krokiem ku eliminacji emisji dioksyn powinna być polityka
odchodzenia od spalania odpadów. Następnymi zastępowanie wyrobów
zawierających chlor i czysta produkcja.