Dwugłos miasta w sprawie zatok

Na dwóch posiedzeniach Komisji Dialogu Społecznego ds. Transportu w grudniu zeszłego roku omawiano temat zatok autobusowych [zobacz >>>]. Niestety, w tym przypadku dialog na linii KDS-BDiK kuleje, Biuro Drogownictwa i Komunikacji podeszło bowiem do sprawy ogólnikowo, mimo prośby o ujednoznacznienie stanowiska i odniesienie się do konkretnych zapisów uchwały (por. korespondencja poniżej). Szczególne zdziwienie budzi podanie utrudnień dla komunikacji zbiorowej jako argumentu za stosowaniem zatok autobusowych, które ruchu komunikacji publicznej nie tylko nie ułatwiają, ale stanowią właśnie dla niej na tyle poważną szykanę, że w krajach i miastach dbających o priorytety transportu zbiorowego często się je likwiduje [zobacz >>>], a nawet zakazuje [zobacz >>>].

KDS pyta BDIK

Do: Pan Mieczysław Reksnis
Dyrektor Biura Drogownictwa i Komunikacji

Szanowny Panie Dyrektorze!

18 grudnia 2014 r. Komisja Dialogu Społecznego ds. Transportu przyjęła Uchwałę w sprawie racjonalizacji stosowania zatok autobusowych [zobacz >>>]
zawierającą szereg postulatów z zakresu kompetencji Biura Drogownictwa i Komunikacji.

Jak dotąd otrzymaliśmy jedynie kopię pisma z 20.02.2015r. (znak BD-IR-IO-OR.7226.79.2015.PBU (2.PBU)), z załączoną opinią firmy TRAFIK. Opinia ta jednak dotyczy prezentacji, a nie uchwały, a co najważniejsze – jest opinią podmiotu zewnętrznego, a nie jednostki miejskiej. Komisja nie ma więc jasności, jak tę opinię interpretować w kontekście przyjętej uchwały.

Prezydium Komisji zwraca się do Pana z uprzejmą prośbą o zajęcie wyczerpującego stanowiska w kwestii poszczególnych postulatów zawartych w ww. uchwale. Z uwagi na skutki społeczne realizacja tych postulatów nie powinna być dalej odkładana.

Przypominamy też, że obecny podczas omawiania zagadnienia Inżynier Ruchu m.st. Warszawy p. Janusz Galas nie tylko nie wyrażał zastrzeżeń do postulatów ograniczenia stosowania zatok autobusowych w Warszawie, ale też zgodził się z większością argumentów przedstawionych w prezentacji.

Prezydium Komisji Dialogu Społecznego ds. Transportu
Michał Harasimowicz
Piotr Kostrzewa
Maciej Sulmicki

Inżynier Ruchu jest za, a nawet przeciw

BD-IR-IO-OR.7226.289.2015.PBU (2.PBU)

Warszawa, dn.05.08.2015r.

Do: Biuro Koordynacji Inwestycji i Remontów w Pasie Drogowym

W odpowiedzi na pismo Komisji Dialogu Społecznego ds. Transportu dotyczące „Uchwały w sprawie racjonalizacji stosowania zatok autobusowych” informuję, że moje stanowisko przedstawiłem na spotkaniu, o którym Państwo wspominają. Jest ono w wielu miejscach zbieżne z przekazanym stanowiskiem audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego, które wbrew Państwa opinii dotyczy nie tylko prezentacji.

Każdorazowa decyzja o likwidacji zatoki autobusowej powinna być poprzedzona dokładną analizą bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz zysków i strat takiego rozwiązania. Powinna ona uwzględniać m.in. takie czynniki jak natężenie ruchu, częstotliwość, napełnienie, a zwłaszcza obowiązujące przepisy, które wprost nakazują w pewnych wypadkach stosowanie i lokalizację zatok autobusowych. W kontekście ostatniego listu otwartego [zobacz >>>] Stowarzyszenia Zielone Mazowsze zarzucającego lekceważenie norm i przepisów prawa przez miejskich urzędników należy podkreślić, że nie jest możliwa likwidacja zatok autobusowych jeśli będzie to sprzeczne z obowiązującymi przepisami lub jeśli spowoduje poważne utrudnienia dla uczestników ruchu drogowego, zwłaszcza dla komunikacji publicznej.

Janusz Galas
Z-ca Dyrektora Biura Drogownictwa i Komunikacji
Inżynier Ruchu m.st. Warszawy

Co dalej?

Na szczęście, w międzyczasie kwestię zasad stosowania zatok autobusowych postanowił dokładniej zbadać Zarząd Transportu Miejskiego. W tym celu zamówione zostało opracowanie pn. Wytyczne organizacji przystanków autobusowych w Warszawie, przygotowane przez TransEko w maju br. Poza przytoczeniem przepisów, o których mowa w piśmie Inżyniera Ruchu, autorzy opracowania przygotowali projekt wytycznych regulujących zasady stosowania zatok, ich niestosowania lub zastępowania ich peronami półwyspowymi (w opracowaniu nazywanych przylądkami). Rekomendacje te omówimy bardziej szczegółowo w osobnym artykule.