Dwie komisje dialogu społecznego o Warszawskiej Polityce Mobilności

Wspólne posiedzenie dwóch KDS

W środę 5 października 2016 r., odbyło się połączone spotkanie Komisji Dialogu Społecznego ds. transportu i Komisji Dialogu Społecznego ds. środowiska przyrodniczego. Było ono poświęcone konsultowanemu obecnie projektowi Warszawskiej Polityki Mobilności. (Zielone Mazowsze złożyło już wcześniej pierwszą część swoich uwag do dokumentu [zobacz >>>].)

Na spotkaniu obecny był główny autor dokumentu dr Andrzej Brzeziński z firmy Transeko i Politechniki Warszawskiej. Członkowie obu komisji zadali wiele pytań, na które uzyskali wyczerpujące odpowiedzi. Po ich wysłuchaniu komisje przystąpiły do opracowania uchwały w sprawie konsultowanego dokumentu. Członkowie komisji pozytywnie ocenili kierunki proponowanych zmian, przy czym zwrócili uwagę na następujące zagadnienia:
– potrzebę bardziej szczegółowego opisania systemu zarządzania;
– propozycję promocji polityki mobilności poprzez korzyści dla mieszkańców;
– konieczność dodania zapisów w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego;
– wskazanie uwzględnienia roli zieleni w rozwoju ruchu pieszego i rowerowego;
– potrzebę rozszerzenia zakresu działań dot. strefy śródmiejskiej na wszystkie dzielnice;
– potrzebę ustalenia priorytetów dla poszczególnych działań;
– wskazanie liczenia przepustowości w oparciu o liczbę osób a nie pojazdów;
– konieczność dalszych prac nad systemem monitorowania.

Mamy nadzieję, że głos szerokiego grona osób zaangażowanych w budowanie zrównoważonego miasta zostanie włączony do Warszawskiej Polityki Mobilności.

Uchwała KDS ds. Transportu i KDS ds. Środowiska przyrodniczego

Uchwała połączonych Komisji Dialogu Społecznego ds. Transportu
oraz Komisji Dialogu Społecznego ds. Środowiska Przyrodniczego
z dnia 5 października 2016 r.
w sprawie projektu Warszawskiej Polityki Mobilności

Na podstawie regulaminu działania Komisji Dialogu Społecznego ds. transportu z dnia 20 stycznia 2016 r., Komisji Dialogu Społecznego ds. środowiska przyrodniczego z dnia 25 lutego 2015 r. oraz Programu współpracy m.st. Warszawy w 2016 roku z organizacjami pozarządowymi, uchwala się, co następuje:

1. Komisje pozytywnie oceniają kierunki zapisane w projekcie Warszawskiej Polityki Mobilności. Na szczególne uznanie zasługuje ograniczenie roli samochodu oraz podkreślenie potrzeby aktywnego zarządzania popytem na transport. Komisje apelują o przyjęcie dokumentu jako uchwały Rady Warszawy.

2. W zakresie transportu Warszawa posiada zapisy w wielu obowiązujących dokumentach strategicznych:
– Strategii Rozwoju Miasta Stołecznego Warszawy do 2020 roku,
– Strategii Zrównoważonego Rozwoju Systemu Transportowego Warszawy do roku 2015
i na lata kolejne,
– Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego m. st. Warszawy,
– Programie Rozwoju Ruchu Rowerowego do 2020 roku.

Ewaluacja zapisanych działań pokazuje, że ich realizacja przebiega znacznie wolniej od zapowiedzi. Warszawska Polityka Mobilności jest kolejnym dokumentem strategicznym, który dotyczy problematyki zrównoważonego transportu w Warszawie. Komisje wyrażają obawę, czy przyjęcie kolejnego dokumentu poprawi tempo realizacji zadań i wprowadzi zrównoważony kierunek rozwoju. Dlatego postulujemy, aby zarządzanie polityką mobilności zostało opisane
w sposób wyczerpujący i jednoznaczny.

3. Komisje z zadowoleniem przyjmują, że głównym dążeniem Warszawskiej Polityki Mobilności ma być zmiana nawyków komunikacyjnych mieszkańców polegająca na ograniczeniu podróży samochodami osobowymi, utrzymaniu znacznego udziału przewozów publicznym transportem zbiorowym oraz zwiększenie udziału ruchu pieszego i rowerowego. Pragniemy zauważyć,
że to dążeniem nie może być celem samym w sobie. Od zachowań komunikacyjnych mieszkańców zależą ich zdrowie i sytuacja ekonomiczna oraz stan środowiska. Komisje proponują takie przeformułowanie zapisów dokumentu, aby pokazać mieszkańcom, że miasto zamierza prowadzić działania nie tylko w celu poprawy warunków ruchu, ale także w celu ochrony zdrowia ludności, internalizacji wydatków na transport i poprawy stanu środowiska. Jednocześnie komisje zwracają uwagę, że odbiorcą Warszawskiej Polityki Transportowej są mieszkańcy miasta i dlatego stosowany w dokumencie język powinien zostać uproszczony.

4. Jednym z najbardziej istotnych wyzwań Polski w zakresie transportu jest bezpieczeństwo ruchu drogowego. Komisje z rozczarowaniem zauważają pominięcie tego tematu
w Warszawskiej Polityce Mobilności. Apelujemy o dodanie do dokumentu tematu bezpieczeństwa ruchu drogowego włącznie z wizją zero ofiar śmiertelnych na drogach
w 2030 roku.

5. W projekcie nie wspomniano o roli zieleni w rozwoju ruchu pieszego i rowerowego. Zieleń jako element całościowej wizji urbanistycznej jest czynnikiem w istotny sposób wpływającym na atrakcyjność i komfort podróży pieszych i rowerowych. Tym samym rozwój terenów zieleni przyczyni się do osiągnięcia zakładanego w dokumencie celu wzrostu udziału podróży pieszych i rowerowych.

Komisje apelują o uwzględnienie w dokumencie roli zieleni w rozwoju ruchu pieszego
i rowerowego – w tym nasadzeń na odzyskiwanej przestrzeni i wzdłuż dróg. Dokument powinien zostać uzupełniony o opracowanie koncepcji zielonej sieci Warszawy, tj. pieszych
i rowerowych korytarzy transportowych, łączących parki i zieleńce stolicy tak, by po Warszawie można było poruszać się bez opuszczania terenów zieleni (analogiczny projekt ma być realizowany obecnie przez Hamburg). Powinno to zostać określone jako dodatkowe działania w zakresie zagospodarowania przestrzennego, rozwoju ruchu pieszego i rowerowego.

6. Wiele kluczowych zadań zapisanych w projekcie ogranicza się do strefy śródmiejskiej. Nie ma to uzasadnienia biorąc pod uwagę, że większość mieszkańców Warszawy mieszka poza strefą śródmiejską, a znaczna część z nich porusza się głównie w okolicy miejsca swojego zamieszkania. Jednocześnie spora część środków przeznaczanych na infrastrukturę jest wydawana w dzielnicach, np. przy remontach i modernizacjach dróg lokalnych czy dojazdowych. Dlatego Komisje apelują o rozszerzenie obowiązywania zdecydowanej większości działań dot. strefy śródmiejskiej na teren wszystkich dzielnic od początku obowiązywania dokumentu. Dotyczy to w szczególności wszystkich działań w zakresie ruchu pieszego. Jako istotne działanie powinno zostać wyróżnione tworzenie stref tempo-30 oraz stref zamieszkania na drogach nie objętych transportem zbiorowym.

7. Komisje zwracają uwagę, że nie wskazano jednostek odpowiedzialnych za realizację zadań, nie przypisano im ważności, terminów realizacji oraz nie zweryfikowano ich z działaniami obecnie podejmowanymi przez różne jednostki urzędu miasta. Komisje proponują weryfikację zaproponowanych działań, przypisanie odpowiedzialności za ich realizację do konkretnych jednostek urzędu miasta i ustalenie priorytetów w realizacji.

8. W zadaniach określonych w dokumencie brakuje weryfikacji klas oraz sposobów korzystania
z ulic i placów. Komisje wnioskują, aby w ramach realizacji polityki mobilności wszelkie opracowania określające natężenie ruchu bazowały na liczbie osób, a nie pojazdów. Pozwoli
to na bardziej efektywne planowanie przestrzeni.

9. Warszawska Polityka Mobilności zawiera zapis o kierunkowym charakterze dokumentu. Zgodnie z teorią logiki interwencji monitorowanie dokumentu powinno odbywać się za pomocą wskaźników rezultatu bezpośredniego i pośredniego. Tymczasem dołączona lista wskaźników zawiera 35 wskaźników produktu i ani jednego wskaźnika rezultatu bezpośredniego. Komisje apelują o podjęcie prac z gronem ekspertów zajmujących się monitorowaniem dokumentów strategicznych w celu wypracowania poprawnego zestawu wskaźników.

Prezydium Komisji ds. transportu:
Robert Buciak
Michał Harasimowicz
Sławomir Lorenc

Prezydium Komisji ds. środowiska przyrodniczego:
Tomasz Trepka
Tomasz Małkiewicz
Remigiusz Grodecki