Krakowskie Przedmieście
Zapoznaliśmy się z planami miasta dotyczącymi projektu zagospodarowania ulicy Krakowskie Przedmieście i jej remontu. Uważamy, że projekt przybrał właściwy kierunek. Szczególnie jesteśmy zadowoleni z następujących założeń:
– zwężenie jezdni do dwóch pasów ruchu;
– wyprowadzenie ruchu samochodów osobowych poza ulicę Krakowskie Przedmieście;
– zlikwidowanie parkowania przy ulicy Krakowskie Przedmieście;
– projektowanie przestrzeni pod kątem swobodnego poruszania się pieszych.
Powyższe zasady są zgodne z naszymi oczekiwaniami i zgłaszanymi już wcześniej przez Zielone Mazowsze postulatami. Bardzo popieramy Zarząd Miasta w tych decyzjach
i deklarujemy ich czynne wsparcie w dyskusji publicznej.
Naszym zdaniem nie zostały należycie uwzględnione w przedstawionym projekcie nastepujące kwestie:
1. Wprowadzenie drogi dla rowerów
Z naszych obserwacji wynika, że samo ograniczenie ruchu samochodów nie zmienia znacznie jakości podróżowania rowerem po ulicy. Przykładem tego jest remont Nowego Światu, po którym okazuje się, że ruch rowerowy nie znajduje na tej ulicy korzystnych warunków, skutkiem czego wielu rowerzystów jeździ tam po chodniku lub nie jeździ w ogóle. Na domiar złego ograniczenie ruchu samochodów osobowych jest tam notorycznie łamane przez kierowców, o czym pisała niedawno Gazeta Wyborcza (Dariusz Bartoszewicz, 5 kwietnia 2004, Nowy Świat ściekiem komunikacyjnym). Jeżeli zatem projektanci remontu Krakowskiego Przedmieścia nie chcą, aby rowerzyści przeszkadzali pieszym w korzystaniu z przestrzeni publicznej, konieczne jest poprowadzenie drogi rowerowej wzdłuż ulicy lub wyznaczenie pasów dla ruchu rowerowego na jezdni po obu stronach ulicy.
2. Wyróżnienie przejść dla pieszych detalem urbanistycznym
Wysoko oceniamy pomysł odróżnienia przejścia dla pieszych w osiach bram UW i ASP nawierzchnią z różnokolorowego bruku. Nie rozumiemy jednak, dlaczego taką nawierzchnię planuje się zastosować jedynie na tym niewielkim odcinku Krakowskiego Przedmieścia. Uważamy, że podobnie potraktować można całą ulicę lub jej dłuższe odcinki, np.: obszar pomiędzy Pałacem Namiestnikowskim i Pałacem Potockich, pomiędzy Pałacem Wesslów i Pomnikiem Adama Mickiewicza, pomiędzy Skwerem Prusa i Domem Bez Kantów, przed Kościołem Świętej Anny. Przykładem takiego rozwiązania może być Plac Vendome w Paryżu, gdzie zastosowano wyniesienie przejścia dla pieszych do poziomu chodnika oraz jednolitą nawierzchnię dla jezdni i chodnika z wydzieleniem jezdni słupkami. Używanie asfaltu jako nawierzchni jezdni dla Krakowskiego Przedmieścia uważamy za nieporozumienie. Najbardziej reprezentacyjna ulica w stolicy europejskiego miasta powinna być wyłożona w całości szlachetnym materiałem, np.: kostką lub płytami kamiennymi, w żadnym razie asfaltem czy kostką betonową. W ostatnich latach usunięto asfalt z ulic takich miast, jak: Gdynia, Poznań, Opole, a nawet Gliwice, Legnica, Kutno, Płock, Ostrów wielkopolski, Oleśnica. Czy Warszawa ma być gorsza?
Poza wyżej wymienionymi kwestiami z zainteresowaniem przyjmujemy wiadomość, że remont Krakowskiego Przedmieścia obejmie szerszy obszar, niż sama ulica. Uważamy, że jest to dobry moment, na poprawienie sytuacji komunikacyjnej w tym obszarze, przy ograniczeniu ruchu samochodowego. Proponujemy następujące rozwiązania do realizacji
w rejonie Krakowskiego Przedmieścia:
3. Utworzenie kontrapasu do ruchu rowerów pod prąd na ulicy Podwale oraz dopuszczenie dwukierunkowego ruchu rowerów na ciągu ulic Freta – Zakroczymska;
4. Umożliwienie sprawnego ruchu rowerów na ulicy Bednarskiej, z wytyczeniem na niej kontrapasu rowerowego, i ciągu rowerowego od trasy W-Z u wlotu do tunelu, przez tereny zielone pod skarpą, bramą w budynku przy ulicy Bednarskiej, ul. Bednarską, Trębacką, północnym skrajem Ogrodu Saskiego. Ciąg ten – z możliwością kontynuacji na zachód ul. Elektroalną/Ptasią oraz Chłodną, a na wschód al. Solidarności – stanowiłby jeden z podstawowych ciągów rowerowych w mieście, bez konieczności przejazdu przez tunel trasy W-Z.
5. Utworzenie kontrapasu do ruchu rowerów pod prąd na ulicy Oboźnej, co jest bardzo istotne ze względu na integralność komunikacyjną kampusu Uniwersytetu Warszawskiego;
6. Przedłużenie kontrapasu dla ruchu rowerowego pod prąd z ulicy Oboźnej poprzez ulicę Karasia i Kopernika do Świętokrzyskiej. Utworzenie na ulicy Świętokrzyskiej drogi rowerowej, przedłużonej ul. Tamką i ciągiem (obecnie wyłącznie pieszym) między podnóżem Skarpy Warszawskiej i zabudowa mieszkaniową do ul. Zajęczej i dalej ul. Zajęczą do istniejących dróg rowerowych mostu Świętokrzyskiego i Nadwiślańskiego Szlaku Rowerowego.
7. Należy także poprawić komunikację transportem publicznym pomiędzy Powiślem,
a Centrum, na co często zwracają uwagę mieszkańcy Powiśla. Proponujemy remont, w celu wzmocnienia nośności Wiaduktów Markiewicza i utworzenie linii autobusowej lub skierowanie niektórych istniejących linii autobusowych w ulice Królewska – Krakowskie Przedmieście – Karowa. Przystanek HOTEL BRISTOL mógłby stać się jednym z głównych terminali pasażerskich na Trakcie Królewskim. Pozwoliłoby to na dalsze ograniczenie ruchu, nawet pojazdów komunikacji publicznej, na odcinku Traktu Królewskiego od Świętokrzyskiej do Królewskiej i od Karowej nawet do Placu Zamkowego, przy zachowaniu dostępności komunikacyjnej Traktu.
8. Utworzenie publicznej wypożyczalni rowerów na placu Zamkowym, umożliwiającej turystom odwiedzającym Warszawę zwiedzenie Traktu Królewskiego (a także Starego
i Nowego Miasta) w ten popularny w wielu innych krajach sposób.