Miasto przyjazne pieszym i rowerzystom
Miasto i Transport 2007
6 grudnia na Politechnice Warszawskiej odbyła się Konferencja Naukowo-Techniczna Miasto i Transport 2007 pod hasłem Miasto przyjazne pieszym i rowerzystom
. Temat cieszył się dużym zainteresowaniem – przybyło ok. 200 osób. Wygłoszono 15 referatów, przedstawiających zarówno ogólne zasady organizacji przestrzeni miejskiej przyjaznej dla pieszych i rowerzystów, jak i konkretne projekty modernizacji ulic, placów i okolic stacji kolejowych.
W referacie wprowadzającym dr Andrzej Brzeziński podkreślił, że w zapobieganiu zatłoczeniu dróg znacznie lepsze efekty niż rozbudowa systemu drogowego dają metody zmierzające do zmiany zachowań komunikacyjnych. Według doświadczeń miast europejskich, ale także polskich, najskuteczniejsze są mechanizmy fiskalne (opłaty za parkowanie, za wjazd samochodem do centrum miasta), zarządzanie ruchem (kontrolowanie dostępu do wybranych obszarów miasta, sterowanie dopływem ruchu do tras drogowych), zapewnienie alternatywnej oferty (transport zbiorowy, transport rowerowy, ale też dogodne warunki dla ruchu pieszego).
Z pierwszej sesji szczególnie warto odnotować wystąpienie dr. inż. Piotra Olszewskiego nt. Ocena przestrzeni publicznej z punktu widzenia pieszych. Mówca zwrócił uwagę, że ruch pieszy to najbardziej zaniedbany środek transportu, mimo że każdy człowiek zalicza się do tej kategorii uczestników ruchu. „Segment pieszy” występuje w niemal każdej podróży.
Prezentacja była częściowo zbieżna z niedawnym wykładem autora w SITKom [zobacz >>>]. Pozostaje mieć nadzieję, że ten punkt widzenia dostrzegający przede wszystkim człowieka będzie zyskiwał coraz szersze zrozumienie i akceptację wśród decydentów i projektantów przestrzeni i komunikacji miejskiej.
Zdjęcia
Aleksander Buczyński z Zielonego Mazowsza w swej prezentacji wyjaśniał, jak tworzyć dobrą infrastrukturę rowerową.
Rowery towarzyszyły konferencji nie tylko w wystąpieniach, ale i bezpośrednio. Dużo uwagi poświęcono też systemom rowerów miejskich oraz Bike&Ride.
Referaty
Treści referatów oraz prezentacje można pobrać z serwera organizatorów konferencji:
wektor.il.pw.edu.pl/~knik/konferencje/konf07/referaty/
Wnioski
W podsumowaniu konferencji prof. Wojciech Suchorzewski sformułował następujące (godne rozpowszechnienia) wnioski:
1. Rozwój motoryzacji nie zmniejszył, a wręcz zwiększył celowość szerszego stosowania rozwiązań ułatwiających i wręcz zachęcających do poruszania się pieszo i rowerem.
2. Konieczne jest zintegrowane podejście obejmujące: koordynację planowania przestrzennego i systemu transportu, projektowania architektonicznego, infrastruktury transportu i zarządzania ruchem. Potrzeba modyfikacji ram prawnych.
3. Istnieją sprawdzone rozwiązania urbanistyczno-architektoniczne – zwłaszcza w
centrum miasta. W miastach polskich podejmowane są próby skorzystania z tych doświadczeń.
4. Istnieje konflikt między ruchem pieszym i rowerowym… rower na wydzielonej ścieżce jest dość niebezpieczny dla przechodniów – nadjeżdża cicho i szybko, nie pozwala swobodnie spacerować
.
W Polsce zwiększają ten konflikt zachowania.
5. Z doświadczeń zagranicznych wynika, że infrastruktura rowerowa, to nie tylko ścieżki rowerowe. Z powodzeniem stosowane są wydzielone pasy dla rowerów. Szczególne znaczenie projektu dot. Emilii Plater!
6. Tematem zasługującym na większą uwagę są warunki ruchu osób niepełnosprawnych, starszych i innych „mobility handicapped”.
7. Ruch pieszy i rowerowy może być przedmiotem prac B&R w tym samym stopniu, jak ruch pojazdów.
Doświadczenia krajowe – wdrażanie sprawdzonych rozwiązań napotyka na duże trudności:
– Brak woli politycznej
– Powoływanie się na opinię publiczną – choć brak do tego podstaw
– Nie przesadzajmy z budową ścieżek rowerowych
– Warszawa to nie wieś, żeby po niej rowerem jeździć
– Dopóki ja tutaj będę wice-prezydentem, ścieżka na Wale Miedzeszyńskim nie powstanie!
– pasy dla autobusów to awanturnictwo
– Rola mediów
– Znaczenie komunikacji społecznej