O bezpieczne przystanki na Młynarskiej
Pismo do Tramwajów Warszawskich ws. projektu przebudowy ul. Młynarskiej
W nawiązaniu do spotkania roboczego w Biurze Drogownictwa i Komunikacji w dniu 24 lutego br., na którym zaprezentowany został projekt przebudowy ulicy Młynarskiej, postulujemy wprowadzenie następujących korekt w projekcie:
1. Na przystankach tramwajowych Młynarska i Długosza w kierunku północnym zastosowanie antyzatok (z przesunięciem przystanku Młynarska o ok. 15 m, tak by nie blokował wyjazdu z parkingu). Ułatwi to wymianę pasażerów i zapobiegnie omijaniu stojącego na przystanku tramwaju przez samochody, poprawiając bezpieczeństwo rozwiązania. Przykład takiego rozwiązania przedstawia zdjęcie nr 1.
2. Na przystankach tramwajowych Długosza i Młynarska w kierunku południowym zastosowanie przystanków tzw. wiedeńskich, z podniesionym pasem ruchu samochodów osobowych, który wymusza ograniczenie prędkości w rejonie przystanku i ułatwia wsiadanie i wysiadanie pasażerów tramwajów. Przykład takiego rozwiązania przedstawia zdjęcie nr 2.
3. Dostosowanie geometrii północno-zachodniego narożnika skrzyżowania z ul. Leszno do projektu drogi rowerowej w ul. Leszno opracowanego przez firmę Komprojekt.
Rozumiemy pilność sprawy, ale postulaty te powinny być wykonalne bez istotnych zmian w konstrukcji nawierzchni – np. powierzchnie antyzatok można wykonać w formie dodatkowej rozbieralnej warstwy nawierzchni, naniesionej na tę już zaprojektowaną. Zmian w odwodnieniu można uniknąć montując prefabrykowane elementy osłoniętego ścieku między chodnikiem a podniesionym pasem lub antyzatoką, tak np. jak jest to widoczne na zdjęciu nr 3.
Również potencjalny ruch autobusowy nie może być przeciwwskazaniem do realizacji ww. postulatów – przykłady realizacji np. w Krakowie na ul. Lubicz (zdjęcie nr 4) wykazują, że jest możliwe takie dobranie parametrów rampy, by mogły je pokonywać autobusy komunikacji miejskiej w ruchu liniowym.
Proponowane przez nas korekty:
a) Drastycznie poprawią bezpieczeństwo pasażerów oraz dostępność przystanków dla osób niepełnosprawnych;
b) Skrócą czas wymiany pasażerów na przystankach, a tym samym ograniczą straty czasu zarówno komunikacji tramwajowej jak i samochodowej;
c) Pozwolą uniknąć ponownej przebudowy ulicy tuż po zakończeniu prac, związanej z innymi przygotowywanymi przez jednostki miejskie projektami.
Do wiadomości
1. Biuro Koordynacji Inwestycji i Remontów w Pasie Drogowym,
2. Biuro Drogownictwa i Komunikacji.
Załączniki zdjęciowe
Przykład antyzatoki – Praga, ul. Sokolovská.
Przykład przystanku typu wiedeńskiego – Praga, Letenské náměstí.
Ściek między wyniesionym pasem a chodnikiem.
Przystanek wiedeński na ul. Lubicz w Krakowie, prowadzącej też komunikację autobusową.