O niepodległość pieszych i rowerzystów
Korespondencja
Pismo do ZDM – 29 V
Niniejszym wnoszę o wytyczenie brakującego przejścia dla pieszych i przejazdu rowerowego na północnym ramieniu skrzyżowania Batorego/Niepodległości. Wpłynie ono pozytywne nie tylko na czas i komfort podróży rowerem i pieszo, lecz również znacząco poprawi bezpieczeństwo, zwłaszcza rowerzystów. Obecna organizacja ruchu zmusza bowiem do pokonywania trzech ramion skrzyżowania w celu przedostania
się z jednej stroni jezdni na drugą (w jedynej relacji obsługiwanej przez drogi dla rowerów na skrzyżowaniu). Tym samym wytyczenie brakującego przejścia i przejazdu ograniczy liczbę punktów kolizyjnych trzykrotnie.
Orientacyjna lokalizacja przejścia i przejazdu wskazana została na załączonym schemacie. Zaznaczony jest też brakujący kilkunastometrowy łącznik pomiędzy przejazdem a drogą dla rowerów, które powinien zostać wybudowany wraz z wytyczeniem przejazdu.
Odpowiedź ZDM – 22 VII
W odpowiedzi na Pana list elektroniczny z dnia 29.05.2010r. w sprawie wyznaczenia na skrzyżowaniu Al. Niepodległości i ul. Batorego przejścia dla pieszych i przejazdu dla rowerów Zarząd Dróg Miejskich informuje, że nie przewiduje wprowadzenia wnioskowanej przez Pana zmiany.
Proponowana zmiana jest uwarunkowana przebudową ww. skrzyżowania oraz dostosowaniem do tej zmiany sygnalizacji świetlnej. Ponadto wymaga wykonania projektu technicznego i zmian o charakterze inwestycyjnym nie przewidzianych w planie budżetowym Zarządu Dróg Miejskich.
Jednocześnie informujemy, że w tym rejonie (300m od skrzyżowania) została przebudowana i oddana do użytku w 2008 kładka dla pieszych pozwalająca z pomocą windy lub pochylni przejść na drugą stronę Al. Niedodległości.
Zastępca Dyrektora
Michał Trzciński
Pismo do ZDM – 29 VII
Nawiązując do pisma ZDM-ZTOR-IO-KJN-5512-2910-2-10, wnoszę o uwzględnienie inwestycji związanych z wytyczeniem brakującego przejścia dla pieszych i przejazdu dla rowerzystów w przyszłych planach budżetowych. Zdaję
sobie sprawę, że będzie to wymagało zmian w sygnalizacji, nie wpływa to jednak na potrzebę ich wdrożenia. Oddalona o 300m od skrzyżowania kładka obsługuje inne relacje, ponadco jest oddalona o 300m. Oznacza to, że aby znaleźć się po drugiej stronie konieczne jest pokonanie dodatkowych 600m, co oznacza wydłużenie podróży o ok. 7 minut, nie uwzględniając różnic wysokości oraz zakrętów pokonywanych podczas wchodzenia na kładkę. Tym samym w żaden sposób nie stanowi ona substytutu postulowanego przejścia i przejazdu.
Od redakcji
Korespondencja przy okazji pokazuje, jak inwestowanie w archaiczne (w przestrzeni miejskiej) rozwiązania, takie jak skrzyżowania wielopoziomowe (w tym ciągów pieszych i samochodowych) powoduje, że brakuje pieniędzy na rozwiązania dające lepsze efekty niższym kosztem i nie przeczące celom deklarowanym w Strategii Transportowej miasta.