Butelki zwrotne do ministerstwa

Do: Ministerstwo Środowiska, Departament Gospodarki Odpadami.

Pismo

Wnoszę o:

1. Wskazanie działań prawnych, jakie zamierza podjąć Ministerstwo Środowiska (rozporządzenia, projekty ustaw, inne) w celu zapewnienia przestrzegania treści przepisu art. 13 ustęp 1 ustawy z dnia 11 maja 2001 roku o opakowaniach i odpadach opakowaniowych;

2. Wskazanie, czy kwestia, o której mowa w punkcie 1 powyżej zostanie uregulowana (i w jaki sposób) w projektowanej obecnie ustawie o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi;

3. Przesłanie wnioskodawcy kopii wszelkich sprawozdań, jakie zostały złożone Komisji Europejskiej, a dotyczących stosowania dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 1994 roku w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych.

Uzasadnienie

Zgodnie z treścią przepisu art. 13 ustęp 1 ustawy z dnia 11 maja 2001 roku o opakowaniach i odpadach opakowaniowych, jednostki handlu detalicznego o powierzchni handlowej powyżej 25 m2, sprzedające napoje w opakowaniach jednorazowych, są obowiązane do posiadania w ofercie handlowej podobnych produktów dostępnych w opakowaniach wielokrotnego użytku.

Chcąc zminimalizować ilość odpadów opakowaniowych wytwarzanych w ramach swojego gospodarstwa domowego, chciałbym kupować napoje (przede wszystkim 1 lub 1,5 litrową wodę gazowaną) w butelkach kaucjonowanych, które mógłbym zwrócić w sklepie po wypiciu napoju. Większość wytwarzanych przez moją rodzinę odpadów opakowaniowych – a są to ilości znaczne – stanowią bowiem plastikowe butelki po wodzie gazowanej.

Wbrew treści przepisu art. 13 wskazanej powyżej ustawy, polskie sklepy spożywcze, niezależnie od wielkości, nie posiadają w swojej ofercie napojów w dużych (1 lub 1,5-litrowych) opakowaniach wielokrotnego użytku. Przestrzeganie treści przepisu art. 13 ust. 1 wskazanej ustawy nie jest zagwarantowane żadną sankcją, jak rozumiem nie działają też żadne inne mechanizmy, które zachęcałyby producentów i sprzedawców napojów do oferowania napojów w kaucjonowanych butelkach zwrotnych.

Obowiązek wprowadzenia systemu zwrotu opakowań po napojach oraz systemu zapewniającego ich ponowny użytek wynika wprost z treści artykułu 7 Dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 1994 roku w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych. Przepis ten zobowiązuje Państwa Członkowskie do podjęcia niezbędnych środków w celu zapewnienia systemów zwrotu i/lub zbiórki zużytych opakowań lub odpadów opakowaniowych od konsumenta lub innego użytkownika końcowego oraz systemów wielokrotnego użytku opakowań.

Jak pokazuje praktyka, samo uchwalenie przepisu art. 13 ust. 1 ustawy o opakowaniach i odpadach opakowaniowych nie stanowiło środka niezbędnego dla zapewnienia systemów, o których mowa w dyrektywie.

Z treści artykułu prasowego zamieszczonego w dzienniku Rzeczpospolita w dniu 9 września br. (Nowe obowiązki sklepów, autor: Zofia Jóźwiak) wynika, iż Ministerstwo Środowiska pracuje obecnie nad projektem nowej ustawy, która ma połączyć obowiązujące obecnie ustawy o opakowaniach oraz o opłacie produktowej i depozytowej. Ustawa taka byłaby odpowiednim miejscem do wprowadzenia regulacji gwarantującej rzeczywiste przestrzeganie treści przepisu art. 13 ust. 1 obecnie obowiązującej ustawy.

W związku z powyższym zasadny jest wniosek z punktu 1 powyżej.

W trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, wnoszę również o przesłanie mi kopii wszelkich sprawozdań, które Ministerstwo Środowiska przesyłało do Komisji Europejskiej w trybie przepisu art. 17 dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 1994 roku w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych.

Łączę wyrazy szacunku,

Piotr Wierciński

Adwokat