Czy pętle indukcyjne mogą wykrywać aluminiowe rowery?

Redakcja 16 marca 2014 Zaktualizowana 8 grudnia 2022

Czy pętle indukcyjne mogą wykrywać aluminiowe rowery?

Jednym z zabobonów związanych z sygnalizacją świetlną jest przekonanie, że pętlami indukcyjnymi niedasię wykryć metali nieżelaznych, w szczególności aluminium, z którego często wykonywane są ramy rowerowe. W efekcie rowerzyści na wielu drogach dla rowerów zamiast automatycznie dostawać zielone światło, uszczęśliwiani są przyciskami, a jadąc jezdnią w nocy, gdy samochodów niewiele, na niektórych skrzyżowaniach mogą w ogóle nie doczekać się legalnej możliwości przejazdu przez skrzyżowanie. Postanowiliśmy sprawdzić, czy rowery są równie niewidzialne dla duńskich pętli indukcyjnych, korzystając z lekkiej aluminiowej szosówki i licznika rowerzystów w Kopenhadze.

Jednocześnie ten sam licznik oparł się próbom oszukania przez stalowe U-locki.

Dlaczego?

Detekcja pojazdów przez pętle indukcyjne nie opiera się na efekcie ferromagnetycznym, ale na wzbudzaniu prądów wirowych w przewodzących częściach pojazdu, którego efektem jest mierzalny spadek indukcyjności pętli. Dlatego dla detekcji pojazdów istotne jest przewodnictwo elektryczne materiału z którego są zbudowane, jego powierzchnia oraz odległość od pętli, a nie przenikalność magnetyczna czy masa. Aluminium wykryć jest wręcz łatwiej niż stal. To, że w Polsce zdarzają się pętle „nie widzące” rowerów, to kwestia błędów w projekcie, wykonaniu i regulacji pętli, a nie aluminiowej ramy.

O filmie

W roli głównej, jako cyklista doświadczalny – Rafał Stawecki.

Operator kamery – Aleksander Buczyński.

Montaż – Karol Mocniak.

Co jeszcze warto wiedzieć o pętlach?

– Efekt ferromagnetyczny oczywiście występuje – osłabia on działanie pętli, ale na szczęście wywołany nim wzrost indukcyjności jest znacznie mniejszy niż spadek wywołany wzbudzeniem prądów wirowych.

– Wśród znanych ludzkości technik detekcji pojazdów na skrzyżowaniach są także czujniki magnetyczne, o innej zasadzie działania, dla których aluminium rzeczywiście stanowi problem, ale nie mają one kształtu zatopionej w asfalcie pętli i na szczęście są bardzo rzadko spotykane.

– Pętle indukcyjne stosowane są zarówno na wydzielonych drogach dla rowerów jak i na pasach ruchu dla rowerów w jezdni.

– Pętle indukcyjne stosowane są do detekcji rowerów nie tylko w Danii, ale też np. w Holandii, Niemczech, na Węgrzech.

– Detekcja rowerzystów dla potrzeb sygnalizacji świetlnej powinna odbywać się z wyprzedzeniem, dlatego np. w Holandii pętle indukcyjne lokalizuje się ok. 20 m przed skrzyżowaniem.

– Dobrze wykonana i wyregulowana pętla wykrywa rower na swoim pasie, a nie daje się oszukać przez np. ciężarówkę czy autobus na sąsiednim pasie. Nawet przegubowy Ikarus.

– Od 10 lat stosowanie przycisków do wzbudzania sygnalizacji na drogach dla rowerów jest w Polsce nielegalne. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach, detekcja pojazdów powinna odbywać się automatycznie, a rower zgodnie z definicją w akcie nadrzędnym (ustawa prawo o ruchu drogowym) jest pojazdem.

– To samo rozporządzenie mówi, że rowery powinny być wykrywane przez urządzenia detekcyjne wbudowane w nawierzchnię jezdni (załącznik 3, pkt. 3.3.4).

Parę obrazków

Licznik rowerowy z detektorem na pasie rowerowym na jezdni – bulwar Hansa Christiana Andersena, Kopenhaga.

Licznik rowerowy z detektorem na pasie rowerowym na jezdni – Kiskörút (Mała Obwodnica), Budapeszt.

Niemcy czasem zaznaczają położenie pętli indukcyjnych białą farbą – ułatwia to rowerzystom (ale też np. motocyklistom) orientację, przez który obszar powinni przejechać, by zostać wykryci. Na zdjęciu Wuppertal.