Uwagi do projektu przebudowy pl. Hallera

Fragment projektu placu Hallera w rejonie ulicy Jagiellońskiej – nieintuicyjny przebieg i niepotrzebne przeplatanie ciągów pieszych i rowerowych, niepotrzebna wycinka szpaleru drzew, geometria niedostosowana do planowanego wykorzystania jezdni.

2017.10.16: Uwagi do projektu placu Hallera

Do: Biuro Polityki Mobilności i Transportu,

Do wiadomości: Koordynator ds. realizacji kluczowych przedsięwzięć rewitalizacyjnych.

Szanowni Państwo,

W nawiązaniu do przesłanego 9 października 2017 r. projektu przebudowy placu Hallera autorstwa firmy JAZ+Architekci przekazuję poniżej uwagi stowarzyszenia Zielone Mazowsze.

1. Po zachodniej stronie Jagiellońskiej

– Doprojektować chodnik bezpośrednio po skosie od północnego przejścia przez jezdnię ul. Jagiellońskiej do przejścia przez torowisko tramwajowe.

Projekt nie rozwiązuje problemu okrężnego dojścia na przystanek tramwajowy [zobacz >>>].

– Drogi dla rowerów również zaprojektować po skosach, a nie w kształcie litery T. Kto będzie jeździł w kółko dookoła skrzyżowania? Celem tych łączników powinno być możliwie bezpośrednie skomunikowanie placu Hallera i wschodniej strony Jagiellońskiej z drogą dla rowerów po zachodniej stronie torowiska tramwajowego.

– Doprojektować możliwość bezpośredniego wjazdu z północnej jezdni placu Hallera na drogę dla rowerów po stronie zachodniej (4. wylot skrzyżowania), co ograniczy liczbę kolizji ruchu rowerowego w tej relacji z ruchem pieszym i autobusowym.

2. Przejścia przez Jagiellońską

– Przy północnym przejściu przez jezdnię ul. Jagiellońskiej zwęzić jezdnię do szerokości przepisowej dla dwóch pasów ruchu (czyli o 3,6 m). Skróci to czas ewakuacji, poprawi efektywność sygnalizacji, wzajemną widoczność i efektywną szerokość przejścia (wg projektu ok. 2 m szerokości przejścia trafia w drzewo).

– Doprojektować przejście dla pieszych w osi placu Hallera. Jeśli takie przejście nie zostanie zaprojektowane, zlikwidować połacie bezużytecznych chodników do niego prowadzących.

Chodnik o imponującej szerokości 11 m prowadzi do nieistniejącego przejścia dla pieszych. Projekt nie przewiduje ani wyznaczenia przejścia w osi placu, ani przełożenia chodnika w miejsce bardziej przydatne dla obecnej lokalizacji przejścia.

3. Po wschodniej stronie Jagiellońskiej

– Przysunąć przejścia i przejazdy przez wloty placu Hallera do jezdni ul. Jagiellońskiej, tak by znajdowały się w osi chodnika i drogi dla rowerów przed i za placem. Zaprojektowane odsunięcie o ok. 9 m nie ma uzasadnienia – autobus i tak się nie zmieści, nic innego tu nie powinno jeździć.

– Zamienić miejscami drogę dla rowerów i chodnik po wschodniej stronie Jagiellońskiej pomiędzy jezdniami placu Hallera, tak by wyeliminować niepotrzebne przeplatanie ruchu pieszego i rowerowego. Drogę dla rowerów można prowadzić między jezdnią a szpalerem drzew, a chodnik pozostawić w istniejącej lokalizacji, tak by uniknąć proponowanej przez projektantów wycinki całego szpaleru drzew.

– Skorygować projektowane położenie pomnika generała Hallera, tak by nie zaburzał logicznego układu ciągów pieszych i rowerowych.

– Skorygować wyłukowania na połączeniu ul. Jagiellońskiej i obu jezdni placu Hallera po wewnętrznej stronie placu. Po co promienie łuków 10 m po tej stronie? Czy projektant przewiduje, że autobusy jeździć będą lewą stroną i pod prąd?

4. Rejon ul. Skoczylasa

– Zrezygnować z prowadzenia oddzielnej jezdni przelotowej i oddzielnej jezdni parkingowej w ul. Skoczylasa. Zamiast tego zaprojektować jedną jezdnię o szerokości 5,0 m z obustronnym parkowaniem prostopadłym. Miejsca do parkowania równoległego na jezdni przelotowej można częściowo skompensować wyznaczając dodatkowe miejsca do parkowania prostopadłego w miejscu obecnego połączenia jezdni przelotowej i parkingowej. Obecny projekt przewiduje ok. 16-18 miejsc postojowych więcej kosztem wykonania ok. 1600 m2 nawierzchni dla ruchu i postoju samochodów (czyli kosztem blisko 100 m2 dodatkowej nawierzchni na 1 miejsce postojowe!) Nie zapewnia też właściwych warunków ruchu pieszego w rejonie urzędu marszałkowskiego i biblioteki. Rezygnacja z podwójnych jezdni ul. Skoczylasa pozwoli wykonać dodatkowe nasadzenia zieleni i poszerzyć wąskie chodniki na południowym odcinku ulicy.

– Nie przysuwać miejsc postojowych do istniejącego szpaleru drzew na północnym odcinku ulicy.

– Przejście dla pieszych przez ul. Skoczylasa w połowie odległości między placem Hallera a Szanajcy wykonać jako wyniesione do poziomu chodnika (tak jak obecnie – wg projektu wyniesienie ma być zlikwidowane!), ale bez oznakowania (przejście sugerowane).

– Wykonać łącznik rowerowy pomiędzy dwoma odcinkami ul. Skoczylasa (w osi jezdni Skoczylasa).

– Utrzymać dwukierunkowy ruch rowerów na całej długości ul. Skoczylasa.

Projekt przewiduje likwidację wykonanego zaledwie rok temu wyniesionego przejścia dla pieszych przez ul. Skoczylasa…

…oraz kontraruchu rowerowego w tej ulicy.

5. Rejon ul. Groszkowskiego

– Przewidzieć kontraruch rowerowy w ul. Groszkowskiego.

– W przedłużeniu chodnika wzdłuż ul. Groszkowskiego wykonać wyniesienia obu jezdni placu Hallera do poziomu chodnika (przejścia sugerowane).

6. Rejon ul. Dąbrowszczaków

– Przejścia dla pieszych przez jezdnie placu Hallera zlokalizować w osi prowadzących do nich chodników, a nie między chodnikami i zaprojektować jako wyniesione do poziomu chodnika przejścia sugerowane (przejścia dla pieszych w strefie zamieszkania?)

– Zmniejszyć promienie łuków na połączeniu jezdni Dąbrowszczaków i placu Hallera w relacjach niedozwolonych (po wewnętrznej stronie placu).

– Ograniczyć wycinkę drzew w rejonie poczty (południowa jezdnia placu między Groszkowskiego a Dąbrowszczaków). W dostępnej przestrzeni można zlokalizować zarówno miejsca postojowe jak i wiatę przystankową bez wycinki drzew.

– Na ul. Dąbrowszczaków zabudować trwałymi elementami powierzchnie wyłączone z ruchu i skorygować ich położenie w związku z przesunięciem jezdni placu Hallera.

7. Uwagi ogólne

– Zweryfikować szerokości projektowanych chodników pod kątem natężeń ruchu pieszego. Czy została przeprowadzona jakaś analiza (potencjalnego) ruchu pieszego w obrębie placu? Dlaczego np. przy południowej jezdni między Jagiellońską a Skoczylasa od strony skweru ma być chodnik o szerokości 5,5 m, a od strony budynków – o szerokości 2,9 m, miejscowo zawężony o połowę przez wiatę przystankową? Ten drugi jest znacznie bardziej uczęszczany, ze względu na lokalizacje celów podróży i kontynuację w postaci przejścia przez ul. Jagiellońską.

– Zweryfikować szerokości projektowanych chodników pod kątem ciągłości ich szerokości. Przykładowo po północnej stronie południowej jezdni placu Hallera w rejonie przychodni chodnik ma 5,6-5,9 m, ale miejscowo jest zawężany do 2,2 m (po uwzględnieniu niezbędnego wysłupkowania – 1,7 m, czyli ponad trzykrotnie). Albo szerokość 1,7 m jest wystarczająca dla ruchu pieszego po tej stronie i wtedy można wykorzystać nadmiarową szerokość na odcinkach zaprojektowanych z szerokością ponad 5 m na zieleń lub dodatkowe miejsca postojowe, albo potrzebna jest szerokość 5 m i wtedy należy zlikwidować przewężenia.

– Przewidzieć słupki uniemożliwiające parkowanie na chodnikach i uwzględnić je przy weryfikowaniu szerokości chodników.

– Biorąc powyższe pod uwagę, rozważyć zawężenie jezdni placu Hallera od strony budynków, nie od strony skweru.

– Zapewnić dwukierunkowy ruch rowerów na wszystkich jezdniach jednokierunkowych (kontraruch na zasadach ogólnych, bez wyznaczania kontrapasa): plac Hallera, Skoczylasa, Groszkowskiego.

– Dopuścić ruch rowerów na jezdniach autobusowych (plac Hallera między Skoczylasa a Jagielońską).

– Należy zaprojektować lokalizacje stojaków dla rowerów niekolidujących z ruchem pieszych i łatwo dostępnych z jezdni (nie wymagających np. dojazdu po chodniku za zaparkowanymi samochodami). Stojaki należy zaprojektować jako rozproszone, w pobliżu celów podróży (np. 2 stojaki w rejonie każdego wejścia do placówki handlowej czy usługowej), a nie zgrupowane w jeden wielki parking rowerowy.

– Nie wyznaczać przejść dla pieszych w strefie zamieszkania. Miejsca szczególnie uczęszczane można wykonać jako przejścia sugerowane z wyniesieniem nawierzchni do poziomu chodnika, ale bez oznakowania.

– Rozważyć wprowadzenie kilkumetrowych odstępów co kilka miejsc postojowych wzdłuż jezdni placu Hallera. Jedną z istotnych cech strefy zamieszkania jest swoboda przemieszczania się na drugą stronę jezdni w dowolnie wybranym miejscu, nie kanalizowanie ruchu pieszych na przejściach. Jeśli wzdłuż jezdni będzie ciągły pas lub zatoka postojowa, ta swoboda przemieszczania będzie bardzo ograniczona.

Projekt

Plac Hallera:
JPG, 8358 kB

Ulica Skoczylasa:
JPG, 7460 kB