Konsultacje planu transportu zbiorowego dla województwa mazowieckiego
Konsultacje planu transportu zbiorowego dla województwa mazowieckiego
Do 1 września 2014 r. można składać uwagi w konsultacjach społecznych projektu Planu zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego dla województwa mazowieckiego
:
Wbrew nazwie plan rozwoju
, projekt przewiduje zachowanie status quo w ruchu kolejowym, a dla pasażerskiego transportu autobusowego utworzenie tylko dwóch w całym województwie linii użyteczności publicznej. Poniżej publikujemy wstępny projekt uwag przygotowany przez Centrum Zrównoważonego Transportu. Zachęcamy do własnej analizy planu i składania własnych uwag.
Projekt uwag CZT
1. Brak linii autobusowych w planie transportowym
Plan wyznacza na obszarze największego województwa w kraju tylko dwie linie użyteczności publicznej w komunikacji autobusowej (do Płocka i do Ostrołęki przez Zegrze i Maków Mazowiecki). Jest to kuriozum. W ten sposób kilka powiatów, a także cały szereg miast powiatowych (Białobrzegi, Kozienice, Lipsko, Łosice, Ostrów Mazowiecka, Sokołów Podlaski, Węgrów, Zwoleń, Żuromin) pozostanie poza siecią regionalnych przewozów użyteczności publicznej.
Rozumiemy, że marszałek stoi na stanowisku, że linie autobusowe użyteczności publicznej nie mogą dublować linii kolejowych. Rozumiemy i podzielamy ten pogląd. Rozumiemy także, że marszałek uważa, że linie autobusowe prowadzące do Warszawy mogą funkcjonować na zasadach czysto komercyjnych. Nie można się z tym w pełni zgodzić. Po pierwsze, w obszarach bardziej oddalonych od stolicy (peryferyjnych) pasażerowie korzystają z tych linii w relacjach krótszych, nie tylko do samej Warszawy,. Po drugie, liczba pasażerów na odcinkach peryferyjnych może nie pozwolić na ich utrzymanie, zwłaszcza w odniesieniu do kursów poza szczytami przewozowymi i w dni wolne.
Po trzecie, zwracamy uwagę, że od końca 2016 r. rekompensata dla przewoźników autobusowych z tytułu ulg będzie wypłacana tylko w przewozach użyteczności publicznej. Brak takich linii w Planie Transportowym spowoduje generalną likwidację ulg na bilety autobusowe na terenie Mazowsza.
Po czwarte, rezygnując z organizowania sieci autobusowych linii użyteczności publicznej władze województwa pozbawiają się możliwości zapewnienia komunikacji w dniach i porach nieatrakcyjnych dla komercyjnych przewoźników. Powoduje to sytuację, że szereg całkiem dużych miejscowości jest odciętych od świata np. w weekendy czy takie dni jak 1 stycznia. Ponadto władze województwa pozbawiają się możliwości wpływu na taryfę, objęcia wspólną taryfą tych linii, wpływu na standard taboru.
Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym nakłada obowiązek zapewnienia w przewozach użyteczności publicznej taboru dostosowanego do potrzeb osób o ograniczonej mobilności. Czyli na przykład osób z wózkami dziecięcymi, czy rowerami. To nie muszą być nowe, niskopodłogowe autobusy. Wystarczą autobusy z szerokimi dwuskrzydłowymi drzwiami (w środku lub na końcu) z przestrzenią bez siedzeń, w której można przewieźć wózek czy rower. Marszałek jednak swoją decyzją o praktycznym braku użyteczności publicznej w komunikacji autobusowej woli skazywać mieszkańców Mazowsza na 20-letnie Autosany H9 czy mikrobusy, bez możliwości przewiezienia wózka czy roweru. W środku Unii Europejskiej komunikacja ma wyglądać jak w Afryce.
Po piąte, zapotrzebowanie na przewozy regionalne występuje nie tylko w relacjach do/z Warszawy, ale także np. pomiędzy sąsiednimi powiatami, czy pomiędzy ośrodkami subregionalnymi (np. Płock – Ciechanów, Ciechanów – Ostrołęka, Ostrołęka – Siedlce).
Ale o tym, gdzie podróżują i gdzie chcieliby podróżować mieszkańcy Mazowsza autorzy planu nie wiedzą, bo… nie wykonali prognoz ruchu.
2. Brak rzetelnej analizy zapotrzebowania na transport
Ogromne zastrzeżenia budzi ocena i prognoza potrzeb przewozowych. Prognoza potrzeb przewozowych wykonana jest dla przewozów autobusowych tylko na poziomie globalnej liczby pasażerów. Nie przedstawiono jakichkolwiek danych o rozkładzie podróży na sieć (wielkości potoków pasażerskich w charakterystycznych punktach, np. na kordonach powiatów) – tak w stanie istniejącym, jak i w latach przyszłych.
Dla podróży koleją rozkład na sieć wprawdzie jest przedstawiony (w stanie istniejącym i prognozowanym), ale tylko dla relacji obecnie obsługiwanych. Nie ma prognozy czy analiz jakie byłyby potoki w relacjach obecnie nieobsługiwanych, gdyby takie utworzono. W ten sposób zawarta w dokumencie prognoza nie jest prognozą potrzeb przewozowych rzeczywistych, a jedynie potrzeb zrealizowanych. Nie odpowiada na pytanie jakie potrzeby przewozowe występują w szczególności na następujących odcinkach linii kolejowych, nie objętych w stanie obecnym kolejowymi przewozami regionalnymi:
– Małkinia – Czyżew
– Sokołów Podlaski – Siedlce
– Sokołów Podlaski – Kosów Lacki – Małkinia
– Ostrów Mazowiecka – Małkinia
– Ostrów Mazowiecka – Ostrołęka
– Ostrołęka – Śniadowo (- Łomża / Łapy)
– Ostrołęka – Chorzele
Należy zwrócić uwagę, że wszelkie zawarte w Planie prognozy wykonane są metodą uproszczoną w oparciu o dane o ruchu istniejącym przemnożone przez wskaźniki zależne od wariantu wzrostu gospodarczego. W efekcie są to prognozy tak uproszczone, że mające niewiele wspólnego z rzeczywistością. Obecnie powszechną praktyką także w Polsce jest stosowanie prognoz opartych na modelach komputerowych z czterostopniową symulacją, obejmującą podział na rejony komunikacyjne z przypisaną liczbą mieszkańców, prognozę zmian demograficznych indywidualną dla każdego rejonu, prognozę ruchu w podziale na sieć transportową, podział ruchu na środki transportu. Brak takiej komputerowej prognozy ruchu czyni analizę zapotrzebowania na transport zbiorowy użyteczności publicznej niewiarygodną.
Wnioski
W związku z tym wnioskujemy o:
1. Sporządzenie rzetelnej prognozy potoków pasażerskich w oparciu o komputerowy model ruchu.
2. Sporządzenie analiz objęcia przewozami użyteczności publicznej istniejących linii kolejowych, na których nie jest obecnie prowadzony ruch pasażerski, w tym w szczególności na odcinku Małkinia – granica województwa oraz w korytarzu Siedlce – Prostyń Bug – Małkinia – Ostrołęka – Chorzele – granica województwa pod warunkiem modernizacji (odbudowy) infrastruktury kolejowej.
3. Zaplanowanie sieci linii autobusowych użyteczności publicznej, obejmującej wszystkie miasta powiatowe w województwie (chyba, że oznaczałoby to dublowanie linii kolejowej), w tym także relacje nie prowadzące do Warszawy.
4. Określenie w standardach przewozów wymogu zapewnienia taboru dostosowanego do potrzeb osób o ograniczonej mobilności oraz dla taboru autobusowego spełnianie norm ochrony środowiska – Euro 3 pojazdy używane, Euro 5 pojazdy nowokupowane.
5. Zaplanowanie objęcia wszystkich przewozów użyteczności publicznej wspólną taryfą.