Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przez policję

Redakcja 27 czerwca 2002 Zaktualizowana 8 grudnia 2022

ZAWIADOMIENIE O PRZESTĘPSTWIE

Do: Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście, ul. Krucza 38/42, 00-512 Warszawa

Niniejszym ja, pokrzywdzony w przedmiotowej sprawie, zawiadamiam o
popełnieniu przez funkcjonariuszy Policji z Warszawy w dniu 21.06.2002:

– przestępstwa z artykułu 160 KK: polegającego na narażeniu mnie na
bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia i ciężkiego uszczerbku na
zdrowiu

– przestępstwa z artykułu 191 KK: polegającego na stosowaniu
przemocy wobec mnie i groźby bezprawnej w celu zmuszenia mnie do określonego
działania

– przestępstwa w związku z artykułem 159 KK: polegającego na braniu
udziału w pobiciu człowieka z użyciem broni palnej, noża lub innego podobnie
niebezpiecznego przedmiotu

Opis stanu faktycznego

W dniu 21.06.2002, ok. godz. 20.30 jechałem rowerem po ulicy Kruczej w
Warszawie w kierunku Alei Jerozolimskich. Nagle z przeciwnej strony
nadjechały radiowozy. Zaczęli z nich wyskakiwać na jezdnię funkcjonariusze
zbrojnych oddziałów Policji uzbrojeni w pałki, tarcze, hełmy i strzelby.
Jeden z nich zaatakował mnie i wymierzył we mnie cios pałką, całe szczęście
nie zdążył mnie dosięgnąć. Zostałem zmuszony do ucieczki aby uniknąć
zagrożenia życia i zdrowia. Ponadto atak uzbrojonego napastnika zmusił mnie
do wykonania niebezpiecznych manewrów rowerem w celu ominięcia napastnika,
co groziło utratą równowagi i poważnymi obrażeniami w razie upadku.
Nieoczekiwane wtargnięcie napastnika na jezdnię stanowiło też zagrożenie dla
innych uczestników ruchu drogowego i mogło doprowadzić do wypadku, a w
konsekwencji utraty zdrowa a nawet życia osób postronnych.

Nie popełniłem żadnego przewinienia: poruszałem się jak zawsze zgodnie z
przepisami Kodeksu Drogowego. Na miejscu nie było też żadnych
funkcjonariuszy Policji Drogowej, którzy wyjaśnili by jakiekolwiek
naruszenie przepisów ruchu drogowego.

Nie jest dopuszczalne, aby w demokratycznym państwie prawa działania
takie stanowiące wyraźne łamanie porządku prawnego przez organy powołane i
zobowiązane do stania na jego straży mogły być tolerowane.

Działania takie nie mogą pozostać niezauważone i bezkarne. Domagam się
ścigania i ukarania sprawców ww. przestępstw, ponadto na podstawie art. 132
i 133 Ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji żądam wyciągnięcia wobec
winnych konsekwencji dyscyplinarnych.

Pokrzywdzony w niniejszej sprawie

Adrian Fröhlich

SKARGA NA DZIAŁANIE POLICJI

Do: Komendant Główny Policji, ul. Puławska 148/150, 02-514 Warszawa

Niniejszym składam skargę na działanie Policji. W dniu 21.06.2002, ok.
godz. 20.30 jechałem rowerem po ulicy Kruczej w Warszawie w kierunku Alei
Jerozolimskich. Nagle z przeciwnej strony nadjechały radiowozy. Zaczęli z
nich wyskakiwać na jezdnię funkcjonariusze zbrojnych oddziałów Policji
uzbrojeni w pałki, tarcze, hełmy i strzelby. Jeden z nich zaatakował mnie i
wymierzył we mnie cios pałką, całe szczęście nie zdążył mnie dosięgnąć.
Zostałem zmuszony do ucieczki aby uniknąć zagrożenia życia i zdrowia.
Ponadto atak uzbrojonego napastnika zmusił mnie do wykonania niebezpiecznych
manewrów rowerem w celu ominięcia napastnika, co groziło utratą równowagi i
poważnymi obrażeniami w razie upadku. Nieoczekiwane wtargnięcie napastnika
na jezdnię stanowiło też zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego i
mogło doprowadzić do wypadku, a w konsekwencji utraty zdrowa a nawet życia
osób postronnych.

Działania takie nie mogą pozostać niezauważone i bezkarne. Złożyłem
zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa do Prokuratury Rejonowej Warszawa
Śródmieście, domagając się ścigania i ukarania sprawców ww. przestępstw za
naruszenie art. 160, 191 oraz 159 Kodeksu karnego.

Ponadto żądam wyciągnięcia konsekwencji wobec osób odpowiedzialnych za
bezprawne użycie zbrojnych oddziałów Policji i atakowanie mieszkańców
Warszawy, co stanowiło złamanie Ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy w razie niepodporządkowania się wydanym
na podstawie prawa poleceniom organów Policji lub jej funkcjonariuszy,
policjanci mogą stosować następujące środki przymusu bezpośredniego:
fizyczne, techniczne i chemiczne środki służące do obezwładniania bądź
konwojowania osób oraz do zatrzymywania pojazdów, pałki służbowe, wodne
środki obezwładniające, psy i konie służbowe, pociski niepenetracyjne
miotane z broni palnej. Ponadto zgodnie z art. 16 ust. 2 Ustawy policjanci
mogą stosować jedynie środki przymusu bezpośredniego odpowiadające potrzebom
wynikającym z istniejącej sytuacji i niezbędne do osiągnięcia
podporządkowania się wydanym poleceniom.

Tymczasem nikt nie wydal mi żadnego polecenia ani nie zarzucił mi żadnego
przewinienia. Nikogo nie atakowałem, nie zachowywałem się agresywnie ani nie
popełniłem żadnego przestępstwa przeciw mieniu.

Niezgodne z prawem było też użycie zbrojnych oddziałów Policji. W myśl
art. 18 Ustawy w razie zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub
niebezpiecznego zakłócenia porządku publicznego, zwłaszcza poprzez
sprowadzenie: niebezpieczeństwa powszechnego dla życia, zdrowia lub wolności
obywateli, bezpośredniego zagrożenia dla mienia w znacznych rozmiarach,
bezpośredniego zagrożenia obiektów lub urządzeń, o których mowa w art. 17
ust. 1 pkt 4 (czyli obiekty i urządzenia ważne dla bezpieczeństwa lub
obronności państwa, siedziby naczelnych organów władzy, naczelnych i
centralnych organów administracji państwowej albo wymiaru sprawiedliwości,
obiekty gospodarki lub kultury narodowej oraz przedstawicielstwa
dyplomatyczne i urzędy konsularne państw obcych albo organizacji
międzynarodowych, a także obiekty dozorowane przez uzbrojona formacje
ochronna utworzona na podstawie odrębnych przepisów) Prezes Rady Ministrów
na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w celu zapewnienia
bezpieczeństwa publicznego lub przywrócenia porządku publicznego, może
zarządzić użycie uzbrojonych oddziałów lub pododdziałów Policji.

Tymczasem nie stwarzałem powszechnego niebezpieczeństwa dla życia czy
zdrowia ani bezpośredniego zagrożenia mienia w znacznych rozmiarach. Użycie
oddziałów zbrojnych Policji wobec mnie było bezprawne. Żądam ukarania osób
odpowiedzialnych za złamanie art. 16 oraz 18 Ustawy o Policji. Wnoszę o
wyciągnięcie wobec winnych konsekwencji dyscyplinarnych na podstawie art.
132 i 133 Ustawy o Policji.

Pokrzywdzony w niniejszej sprawie

Adrian Fröhlich