O bezpieczne przejścia przez al. Waszyngtona
Pisma do Zarządu Dróg Miejskich (MDL-15-0327-01/02-MS)
W związku z licznymi wypadkami, do których dochodzi na al. Waszyngtona (30 zdarzeń z udziałem pieszych w latach 2007-2014), wnoszę o poprawę bezpieczeństwa na ulicy poprzez lepsze wykorzystanie jej przekroju.
Obecnie jezdnia ma przekrój 1×4 pasy ruchu, co nie jest uzasadnione natężeniem ruchu, klasą drogi ani jej położeniem.
Jest to ulica zbiorcza biegnąca w całości w strefie śródmiejskiej, z natężeniami ruchu oscylującymi wokół 1 tys. samochodów w jednym kierunku w szczycie. Ruch autobusowy na ulicy jest znikomy. Wskazuje to na brak potrzeby przekroju większego niż dwa pasy ruchu dla ruchu samochodowego oraz potrzebę wygospodarowania przestrzeni poprawiającej warunki ruchu pieszego (na przejściach) i rowerowego. Racjonalizacja wykorzystania przekroju jezdni pozwoli też poprawić bezpieczeństwo na ulicy.
Jak wskazują badania prowadzone na potrzeby raportu o bezpieczeństwie niezmotoryzowanych, kierowcy są mniej skłonni do ustąpienia pierwszeństwa na ulicach o większym przekroju; równocześnie taki przekrój zachęca do wyprzedzania na przejściu.
Tymczasem nieprawidłowe przejeżdżanie przejść dla pieszych jest najczęstszą przyczyną wypadków z udziałem pieszych w Warszawie, w tym na al. Waszyngtona.
Należy też zauważyć, że obecny przekrój ulicy, pozbawiony azyli na przejściach, jest nie tylko niebezpieczny, ale i niezgodny z prawem.
Rozporządzenia wskazują bowiem na potrzebę wyznaczania azyli dla pieszych, zwłaszcza na czteropasmowych jednojezdniowych ulicach dwukierunkowych.
Wariant z pasami rowerowymi
W związku z powyższym, wnoszę o zmianę organizacji ruchu na odcinku Saska-rondo Wiatraczna poprzez:
– uzupełnienie wszystkich przejść dla pieszych o 2-3-metrowe azyle;
– wyznaczenie pasów rowerowych na jezdni;
– wyznaczenie powierzchni wyłączonej z ruchu na środku jezdni na odcinkach między przejściami (wskazane byłoby również zastosowanie wyniesionego oznakowania uniemożliwiającego przekraczanie linii podwójnej ciągłej).
Warianty bez pasów rowerowych
W razie realizacji drogi dla rowerów poza jezdnią, miejsce na azyle może zostać wygospodarowane poprzez wydzielenie pasów do skrętu przed skrzyżowaniem lub zwężenie jezdni do dwóch pasów ruchu.
W pierwszym przypadku, wydzielone pasy do skrętu mogłyby również ograniczyć ryzyko blokowania torów tramwajowych (pasy do prawoskrętu).
Jezdnia miałaby wtenczas przekrój 2+1 na wysokości przejścia dla pieszych, na którym zmieściłby się trzymetrowy azyl.
W drugim wypadku, możliwe byłoby wykonanie również azyli między torami tramwajowymi a jezdnią, uzyskując przekrój: tory tramwajowe-azyl-pas ruchu-azyl-pas ruchu-azyl-tory tramwajowe.
Taki przekrój byłby szczególnie wskazany np. przy Rondzie Wiatraczna.